Flaptekst
Erik is eenenvijftig en journalist bij een krant. Hij schrijft de televisiepagina’s. Maar wat is het nut van een tv-recensent in tijden waarin iedereen online series kijkt? Zijn job alleen al is een existentieel probleem. Op een ochtend besluit hij niet naar zijn werk te gaan. Een dag die zijn leven doet kantelen. Want met zijn werkverdriet komt een andere tragedie meegelift. Zijn vele niet-geleefde levens trekken aan hem voorbij. De vele gemaakte fouten ook. De verwachtingen die hij niet heeft kunnen inlossen.

Recensie
Knack-eindredacteur Ilse Ceulemans is jarenlang journalist geweest bij enkele vrouwenbladen. Als schrijfster debuteerde ze in 2016 met het non-fictieboek Het ministerie van Werkplezier, waarvan meer dan 5000 exemplaren zijn verkocht. Zes jaar later verscheen haar eerste debuutroman De tijdontkenner.

De eenenvijftigjarige Erik is journalist bij een krant en op een ochtend neemt hij de beslissing om die dag niet naar zijn werk te gaan, onder het mom van een burn-outdag. Hij zit namelijk met een dilemma, want hij twijfelt eraan of hij zijn werk nog wel zinvol vindt. Het wordt echter geen gewone dag, het zorgt voor een verandering in zijn leven. Mede omdat hij het leven dat hij tot dusver heeft geleid overziet. Hierdoor komt hij tot de conclusie dat hij veel fouten heeft gemaakt, maar ook welke mogelijkheden hij niet benut heeft.

Het verhaal bestaat uit korte tot zeer korte hoofdstukken die uitsluitend worden verteld vanuit het perspectief van hoofdpersonage Erik. Tijdens zijn baaldag – zelf noemt hij het een burn-out van één dag – blikt hij, al dan niet bewust, terug op zijn leven tot dusver. Het grootste deel van de roman bestaat daarom uit flashbacks. Hierdoor krijgt de lezer niet alleen een goed beeld van Eriks leven, maar ook wat hem bezig heeft gehouden, welke problemen hij heeft gehad en wat zoal op zijn pad is gekomen.  Door de talloze sprongen in tijd verloopt de plot niet volledig chronologisch en omdat de journalist ooit heeft besloten zijn levensloop volgens een andere tijdsbeleving voort te zetten, lijkt een heldere chronologie volledig zoek. Dit is echter uiterlijke schijn, want er zit wel degelijk een logische volgorde in de vele gebeurtenissen en hoe verder je komt, hoe duidelijker dit wordt.

De auteur haalt diverse thema’s waar een mens mee te maken kan krijgen aan. De meest in het oog springende is overduidelijk de midlifecrisis waar Erik zich in bevindt – het is immers niet voor niets dat hij die dag niet aan het werk gaat. Niet ieder onderwerp waar Ceulemans aandacht aan besteedt stemt vrolijk, maar ze weet ze op een dusdanige manier te brengen dat de roman absoluut niet zwaar is. Dit komt onder andere door de overwegend vlotte en luchtige manier van schrijven, waarbij een vleugje humor op zijn tijd niet misstaat. Wat zonder meer goed overkomt, is de essentie van de verschillende kwesties, overigens zonder dat de auteur bijzonder uitvoerig op al die zaken ingaat.

Zoals hiervoor al even is aangestipt, is Erik het belangrijkste personage en daarom wordt er minimale aandacht aan de andere karakters besteed. Zij zijn en blijven dan ook erg oppervlakkig. De nadruk ligt zo goed als volledig op Eriks persoonlijke worsteling, zijn vraag of hij nog wel gelukkig in wie hij is en wat hij doet en tevens of hij anderen wel de juiste aandacht heeft gegeven die ze hoe dan ook hadden moeten hebben. Uiteindelijk eindigt de roman niet zoals je hoopt en kan ieder haar of zijn eigen invulling geven aan hoe het nu verder met Erik gaat. Ondanks dit open einde toont Ceulemans zonder meer aan dat ze over voldoende schrijftalent beschikt om ook een andersoortige roman aan te kunnen. 

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Ilse Ceulemans
Titel: De tijdontkenner
ISBN: 9789460416439
Pagina’s: 240
Eerste uitgave: 2022