Beschrijving
Richard Papen, een ingetogen student van eenvoudige afkomst, wordt tot zijn verbazing opgenomen in een groepje arrogante en excentrieke studenten, dat zich -in de ban van een leraar- op het bestuderen van de Griekse beschaving heeft gestort. In het tweede semester wordt hij ingewijd in het drama dat zich heeft voltrokken.

Recensie
Tijdens haar studie klassieke talen, filosofie en creatief schrijven aan het Bennington College in Vermont begon Donna Tartt aan haar eerste boek De verborgen geschiedenis, dat in 1992 verscheen en meteen een succes werd. Wereldwijd zijn er meer dan vijf miljoen exemplaren van verkocht en de roman is in ruim twintig talen vertaald. Het debuut is gebaseerd op haar ervaringen aan het college en het schrijven ervan heeft ongeveer tien jaar geduurd. De rechten voor een verfilming liggen al geruime tijd bij Gwyneth Paltrow, maar tot een film is het tot dusver nooit gekomen.

Een brochure van het Hampden College in Vermont deed de negentienjarige Californiër Richard Papen besluiten om daar een studie Grieks te willen volgen. Hij werd aangenomen en eenmaal daar sloot hij vriendschap met een vijftal zelfingenomen en nogal bijzondere studenten. Met zijn zessen volgen ze een college bij een zonderlinge leraar met wie ze goed op kunnen schieten. Na een halfjaar krijgt Richard te horen welk dramatisch voorval zich in november van het jaar ervoor heeft voorgedaan. Dan vindt een gebeurtenis plaats die van grote invloed is op het leven van het vriendengroepje.

Het verhaal begint met een proloog waarin al onomwonden verteld wordt dat iemand die naar de naam Bunny luistert niet meer leeft, dat een aantal personen bij zijn dood betrokken is en de dan nog onbekende verteller er een van is. Dit begin maakt de lezer zonder meer nieuwsgierig: hij wil weten wat er gebeurd is, wie de betrokkenen zijn en hoe het allemaal afgelopen is. Al snel blijkt dat deze inleiding verteld wordt vanuit het perspectief van Richard Papen, die overigens in de hele roman het woord niet meer uit handen geeft. Doordat de hele geschiedenis, die in feite een volledige terugblik is, door hem uit de doeken wordt gedaan, komt je veel over hem tijdens zijn studentenleven te weten. Omdat hij eveneens veel vertelt over zijn vrienden, geldt dat in wezen ook voor hen.

Omdat de roman zich voor een groot deel op de campus van de universiteit afspeelt, wordt het leven van een student uitgebreid beschreven. De lezer studeert samen met hen, volgt colleges met hen, maar gaat ook met hen mee naar de talrijke feestjes die vaak tot diep in de nacht duren. Daarnaast krijgt het excessieve drank- en drugsgebruik ruim aandacht in het verhaal en blijkt dit echt van alle tijden te zijn. Het meest interessant zijn echter de diverse belevenissen van de vriendengroep, maar vooral hoe ze met wat er maanden eerder is gebeurd omgaan. Bij elk van hen uit zich dat uiteraard op een andere manier en de een kan er beter mee dealen dan de ander.

In de eerste plaats is De verborgen geschiedenis natuurlijk een roman, maar verschillende gebeurtenissen zorgen ervoor dat het verhaal tevens een flinke hoeveelheid spanning heeft. De ene keer is dit bijvoorbeeld een geheimzinnig voorval, de andere keer een onverwachte ontwikkeling. Intrigerend zijn de diverse personages, hoe klein of groot hun rol ook is, ze zijn allemaal stuk voor stuk markant. De enige die zich het meest normaal lijkt te gedragen, is Papen zelf en op een bepaalde manier maakt dit hem eveneens bijzonder.

Over het algemeen is De verborgen geschiedenis een roman die van begin tot eind boeit, hoewel er zijn wel enkele passages zijn die wat minder tot de verbeelding spreken. Dit doet zich voornamelijk voor in de beginfase van de plot, wanneer tijdens een college Grieks allerlei voor het wezenlijke verhaal niet ter zake doende dingen worden besproken. Desondanks heeft Tartt met haar debuut een prestatie van formaat geleverd, want de roman, die een veelheid aan thrillerkenmerken heeft, fascineert zo goed als volledig.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Donna Tartt
Titel: De verborgen geschiedenis
ISBN: 9789023409069
Pagina’s: 608
Eerste uitgave: 2002

Flaptekst
Iedereen denkt Mina McCreery te kennen. En iedereen heeft een theorie over wat er met haar zus is gebeurd. Eindelijk wordt de waarheid onthuld… Negentien jaar geleden verdween haar zus Evelyn zonder een spoor achter te laten. Mina McCreery is nog steeds bezig met het verwerken van die ingrijpende gebeurtenis. Destijds was de publieke belangstelling voor de zaak enorm, maar die is helemaal weggeëbd, ook al staat er nog een geldbedrag van 1 miljoen dollar open voor de tip die tot de oplossing leidt. Mina leidt een teruggetrokken bestaan op de boerderij waar ze is opgegroeid, in een afgelegen dorp in Australië. Dan biedt privédetective Lane aan de zaak opnieuw te onderzoeken, maar Mina weigert omdat ze uit ervaring weet dat dat weer veel ongewenste aandacht met zich zal meebrengen en omdat ze er weinig vertrouwen in heeft. Toch weet Lane haar zover te krijgen toestemming te geven, al verzwijgt hij dat hij zijn eigen duistere redenen heeft om de zaak te heropenen…

Recensie
De korte periode dat Shelley Burr onlinefora las die gewijd waren aan het oplossen van onopgeloste moorden bracht haar op het idee om een thriller te schrijven waarin dit thema naar voren komt. Op 1 januari 2018 ging ze aan de slag en ruim vier jaar later werd Wake in Australië gepubliceerd. In 2019 won ze met deze debuutthriller de CWA Debut Dagger en het kwam tevens op een aantal shortlists terecht. Het boek verscheen begin 2023 in het Nederlands, is vertaald door Ralph van der Aa en kreeg als titel In de schaduw.

In de schaduw heeft twee gezichten. Aan de ene kant is het een beetje dertien in een dozijn, want elementen als vermissing en verborgen geheimen komen namelijk veel vaker in thrillers voor. Er is echter ook een keerzijde waardoor de insteek net even iets anders is. De reden waarom Holland zich voor de vermissing van Evelyn McCreery interesseert, is er een van. Ook het onlineforum MyMurder – een aantal hoofdstukken begint met een paar korte chatfragmenten uit dit fictieve forum – is daar een goed voorbeeld van. De auteur haalt hier overigens te weinig uit, want deze interactieve dialogen blijven zo goed als onderbelicht. Evenmin uniek is dat het verhaal zich afspeelt in een zo goed als desolate omgeving, maar in tegenstelling tot de andere elementen komt dit de plot juist wel ten goede, vooral omdat hiermee de enorme weidsheid van Australië treffend in beeld gebracht wordt.

Het verhaal verloopt tergend traag, waardoor de lezer de indruk krijgt dat het onderzoek waar Holland mee bezig is absoluut niet opschiet. Daar zit een kleine kern van waarheid in, want de privédetective maakt stapsgewijze vorderingen, maar omdat de auteur onopvallende sprongen in de tijd maakt, merk je hier praktisch niets van. Een miniem aantal plotwendingen heeft tot gevolg dat de spanning ondermaats is. De auteur lijkt zich voornamelijk te richten op de ontwikkeling van de belangrijkste personages en het achterhouden van informatie door degenen die zowel in het heden als het verleden ondervraagd zijn. Burr beschrijft dit alles zeer gedetailleerd en haalt daarbij dingen aan die voor de plot volstrekt irrelevant zijn.

Over het algemeen is de schrijfstijl redelijk toegankelijk, maar het echte gevoel om bij zowel het verhaal als de personages betrokken te zijn komt niet over. Het is allemaal te klinisch en de karakters roepen herhaaldelijk wat irritatie op omdat ze zelf nogal snel geïrriteerd raken, terwijl dit in feite helemaal niet nodig is. Ofschoon de opbouw van de plot overwegend goed is, gaat de auteur er soms van uit dat de lezer meer weet dan werkelijk het geval is. Die paar momenten zijn enigszins verwarrend en wekken tevens de indruk dat Burr de technische kneepjes van het vak nog niet helemaal onder de knie heeft. Enkele inconsequenties in het verhaal lijken dit te bevestigen. Het is merkwaardig dat het regelmatig gebruikte Engelse woord coroner niet in het Nederlands vertaald is, lijkschouwer is immers een uitstekend alternatief.

Alles bij elkaar genomen kan In de schaduw niet overtuigen en is dit met complimenten overladen debuut bij lange na niet de pageturner die het pretendeert te zijn.

(Dit boek heb ik voor Hebban gerecenseerd.)

Waardering: 2/5

Boekinformatie
Auteur: Shelley Burr
Titel: In de schaduw
ISBN: 9789026359330
Pagina’s: 416
Eerste uitgave: 2023

Flaptekst
In Zweden woedt de grootste bosbrand sinds tijden; de brandweer werkt dag en nacht in een wanhopige poging de vuurzee onder controle te krijgen. Als midden in de chaos een in stukken gehakt lichaam wordt gevonden, wordt rechercheur Stella Robertsson vanuit Stockholm ingevlogen om d zaak te onderzoeken. De identificatie van het lijk is niet eenvoudig, maar uiteindelijk wordt duidelijk dat het om een vrouw gaat die jaren daarvoor als vermist is opgegeven.

Samen met de lokale onderzoeker Tommy Reyer duikt Stella in de oude vermissingszaak, op zoek naar nieuwe aanwijzingen die hen naar de moordenaar kunnen leiden. Terwijl de verstikkende hitte en rook hen omringen komen ze steeds dichter bij de waarheid, en blijkt de zaak voor Stella meer persoonlijke consequenties te hebben dan ze zich ooit had kunnen voorstellen.

Recensie
De Zweedse auteur Björn Paqualin heeft een lange carrière als scenarioschrijver achter de rug en is medeauteur van onder andere de televisieserie Wallander. In 2020 debuteerde hij met de thriller Låt det brinna, dat eind 2021 in het Nederlands vertaald is onder te titel Waar rook is. In Zweden is dit boek, dat het eerste deel is van een trilogie met rechercheur Stella Robertsson in de hoofdrol, goed ontvangen.

Tijdens de grootste en moeilijk te bestrijden bosbrand die het noorden van Zweden teistert, wordt het in stukken gesneden lichaam van een vrouw gevonden. Rechercheur Stella Robertsson wordt vanuit Stockholm overgevlogen om samen met Tommy Reyer van de lokale politie de moord te onderzoeken. Al snel ontdekken ze dat het slachtoffer de ongeveer tien jaar eerder vermiste Jenny Betancourt betreft. Vervolgens proberen ze nieuwe aanwijzingen te vinden die kunnen leiden tot het oplossen van de zaak. Tot haar schrik ontdekt Robertsson dat er voor haar ook nog een persoonlijk tintje aan zit.

Het moet een beangstigende en beklemmende gedachte zijn om je midden in een allesvernietigende bosbrand te bevinden. Als de hulpverleners ook nog een aan stukken gesneden lichaam vinden, zijn beide de ideale ingrediënten voor een spannend verhaal. Paqualin vond dit ook en heeft deze twee onderwerpen in zijn thrillerdebuut Waar rook is samengevoegd. Een makke aan zijn verhaal is dat deze broodnodige spanning zo goed als ontbreekt. Natuurlijk, er zijn wel degelijk een paar situaties waarbij het hart van de lezer iets sneller gaat kloppen, maar die blijven beperkt tot een mager handjevol. De auteur legt voornamelijk de nadruk op de persoonlijke omstandigheden van rechercheur Paula Robertsson, de relatie met haar ex-man Marcus en in iets mindere mate de enorme donkere en kleine wereld die door de enorme brand wordt veroorzaakt.

Omdat het grootste deel van de plot vanuit het perspectief van Robertsson wordt verteld, komt de lezer het meest over haar te weten. Een enkele flashback – de rechercheur denkt dan terug aan een paar gebeurtenissen van vroeger – geeft hem ook een globaal inzicht in haar verleden. Bijzonder diepgaand is dit niet, maar wel ruim voldoende om je een beeld van haar te kunnen vormen. Wellicht gaan de komende twee delen van het drieluik hier verandering in brengen. De overige personages die in het verhaal voorkomen, blijven over het algemeen vrij oppervlakkig. Het gevolg hiervan is dat het moeilijk is een band met de karakters te krijgen, mede omdat ze niet echt leven en daarnaast amper tot de verbeelding spreken.

De plot heeft een rechttoe rechtaan verloop en gaat als het ware in één rechte lijn naar het einde toe. Er zijn geen zijpaden die tot onverwachte en daardoor verrassende wendingen leiden en ogenschijnlijke cliffhangers hebben niet het gewenste effect. Op een sporadisch moment na wordt het beheersen van de nieuwsgierigheid van de lezer niet op de proef gesteld, het verhaal prikkelt hoegenaamd niet. De weinige scènes die wel wat spanning hebben, duren kort en lopen veel te gemakkelijk af. Alsof de auteur zich niet in het diepe durfde te wagen. Desondanks zorgt het eind van het boek wel voor wat opzien, vooral omdat je vermoedt dat wat daarin gebeurt de nodige consequenties voor Robertsson zal hebben.

Het tempo van Waar rook is is niet buitensporig hoog, ondanks de korte hoofdstukken en vlotte en toegankelijke schrijfstijl. Verder worden beeldende situaties afgewisseld met klinische, waardoor delen van het boek nogal zakelijk overkomen. Al met al kan het debuut van Paqualin geen potten breken en haalt het met moeite een krappe voldoende.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Björn Paqualin
Titel: Waar rook is
ISBN: 9789021431482
Pagina’s: 288
Eerste uitgave: 2021

Flaptekst
Beauregard ‘Bug’ Montage is een goudeerlijke monteur, een liefhebbende echtgenoot en een hardwerkende vader. Maar ooit was Bug de man die van de heuvels van North Carolina tot de stranden van Florida bekendstond als de beste vluchtautobestuurder van de Oostkust. Wanneer zijn zorgvuldig opgebouwde nieuwe leven in elkaar dreigt te storten voelt hij de onverbiddelijke aantrekkingskracht van de wereld van bloed en kogels.

Als een vroegere kennis hem vertelt over een overval op een juwelier die niet mis kán gaan, heeft Bug het gevoel dat hij niet anders kan dan weer achter het stuur plaats te nemen. En Bug is op zijn best als de geur van benzine zich vermengt met de geur van angst. Achtervolgd door de geest van wie hij ooit was en de vader die verdween wanneer hij hem het meest nodig had, moet Bug een laatste uitweg vinden.

Recensie
In 2019 verscheen S.A. Cosby’s debuutthriller My darkest prayer, dat niet in het Nederlands is vertaald, bij de kleine onafhankelijke uitgeverij waar hij destijds werkte. Zijn grote doorbraak kwam een jaar later met het verschijnen van Blacktop Wasteland (Een laatste uitweg, 2022). Met dit boek won hij in 2020 een aanzienlijk aantal prijzen, waaronder de LA Times Award en werd het tot een van de beste boeken van dat jaar gerekend. Inmiddels zijn er concrete plannen om er een bioscoopfilm van de produceren.

Garagehouder Beauregard (Bug) Montage heeft financiële problemen, maar wil wel dat zijn kinderen kansen krijgen die hij nooit heeft gehad. Als een oude bekende hem vraagt of hij de vluchtauto wil besturen van een auto die bij een overval op een juwelier gebruikt wordt, vindt hij dat hij geen andere keus heeft dan hierop in te gaan. Behalve dat hij in een vorig leven bekendstond als de beste vluchtwagenbestuurder van de oostkust, voelt hij zich op zulke momenten ook op zijn best. Na het plegen van de overval neemt zijn leven echter een heel andere wending aan.

Het verhaal wordt zo goed als volledig vanuit het perspectief van Montage verteld, waardoor de lezer vrij veel over hem te weten komt. Zijn financiële zorgen, zijn liefde voor zijn gezin, de herinneringen aan zijn vader die hem en zijn moeder vele jaren eerder verlaten heeft en zijn grote verantwoordelijkheidsgevoel. Het zijn kenmerken die hem tekenen, die hem zijn karakter geven en die ervoor zorgen dat hij zich voor je inneemt. Ondanks zijn enigszins criminele inborst heb je sympathie voor hem en hoop je met heel je hart dat hem noch zijn gezin iets zal overkomen.

Hoewel de eerste hoofdstukken van de thriller relatief rustig beginnen, valt er in deze beginfase toch al voldoende te beleven. Een straatrace zorgt voor een klein beetje spektakel, maar de gevolgen van een voorval aan het eind daarvan zijn bepalend voor de toekomst van Montage en de vele gebeurtenissen in de plot. Het verhaal speelt zich in een behoorlijk tempo af en bevat een groot aantal actiescènes waarin grof geweld niet wordt geschuwd. Tijdens dergelijke omstandigheden is de spanning op z’n grootst. Een laatste uitweg is echter meer dan alleen maar een spannend boek. De nog immer aanwezige kloof tussen de blanke en gekleurde mens wordt duidelijk naar voren gebracht, maar ook het soms armoedige leven op het platteland van de staat Virginia brengt de auteur tot uiting. Zijn Nederlandstalige debuut heeft daarom ook een enigszins maatschappijkritisch tintje.

De beeldende en nagenoeg filmische schrijfstijl van de auteur heeft als resultaat dat de lezer van meet af aan bij alle situaties en personages betrokken is, soms zelfs zodanig dat het lijkt alsof je zelf deel uitmaakt van het script. Met rechttoe rechtaan taalgebruik weet Cosby de sfeer van het verhaal feilloos over te brengen, waarbij hij met regelmaat gebruikmaakt van mooie vergelijkingen, die bij tijd en wijle een humoristisch kantje hebben. Jammer zijn de vele fouten en slordigheden die het boek bevat. Zorgvuldige vertaling en nog betere eindredactie kunnen dergelijke missers voorkomen, zeker als het een tweede druk betreft.

Uiteindelijk eindigt de plot met een spectaculaire ontknoping waardoor het verhaal een afgerond geheel vormt. Toch kun je je niet aan de indruk onttrekken dat Beauregard Montage nog vaker van zich zal laten horen, ondanks dat het laatste hoofdstuk daartoe geen enkele aanleiding geeft. In ieder geval hebben deze garagehouder en Cosby de lezer flink in hun greep gehouden en boeit Een laatste uitweg van begin tot eind.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: S.A. Cosby
Titel: Een laatste uitweg
ISBN: 9789044363906
Pagina’s: 320
Eerste uitgave: 2022

Flaptekst
Alexandra is een succesvolle zakenvrouw, maar in haar relatie met Maarten niet meer gelukkig. Ze besluiten een pauze te nemen om uit te zoeken wat ze nog voor elkaar voelen. Alexandra vertrekt met hun zoontje Max naar hun vakantiehuis aan de rand van de Veluwe. Al snel na aankomst wordt ze ontvoerd; Max blijft alleen in het huis achter…

Demi is een tiener vol toekomstdromen. Totdat ze zwanger raakt. Na een consult bij de abortuskliniek wordt ze klemgereden en in een busje gesleurd…

Alexandra en Demi kennen elkaar niet, maar worden samen gevangengehouden in een kamer die ze de ‘papegaaienkooi’ gaan noemen. Wie houdt hen daar? Waarom? En kunnen ze nog ontsnappen?

Recensie
Omdat Marieke Damen niet tevreden was over haar carrière besloot ze een sabbatical te nemen. Ze vertrok naar Zuid-Afrika, deed er vrijwilligers werk en hield van haar belevenissen een dagboek bij. Goed beschouwd waren dit haar eerste schreden op het schrijverspad, maar haar geschreven columns voor een radioprogramma waren er de echte aanleiding van dat ze boeken ging schrijven. Aanvankelijk een aantal kinderboeken en korte verhalen, maar sinds 2020 ook thrillers. In het voorjaar van 2022 verscheen haar nieuwste uitgave Onbreekbaar. Naast auteur is ze ook internationaal sales manager.

Hoewel Alexandra in het zakenleven een succesvol manager is, staat haar relatie met haar vriend Maarten steeds meer onder druk. Ze besluit om samen met hun pasgeboren zoontje Max naar hun vakantiewoning op de Veluwe te vertrekken om een en ander te overdenken. Vlak na hun aankomst wordt ze ontvoerd en blijft Max alleen achter. De net zestienjarige Demi komt erachter dat ze in verwachting is. Vanwege haar toekomstdromen wil ze het kind niet houden. Nadat ze een abortuskliniek heeft bezocht wordt ze overmeesterd en in een busje getrokken. Even later zit ze met Alexandra opgesloten en vragen ze zich af waarom en door wie ze worden vastgehouden.

Het verhaal begint met een korte proloog waarin verteld wordt dat iemand begraven wordt. Eigenlijk is deze inleiding nogal nietszeggend, maar de laatste regel impliceert wel dat aan deze trieste gebeurtenis iets voorafgegaan is. Hierdoor wordt de lezer enigszins nieuwsgierig gemaakt. Dit gevoel zet zich voort in de rest van de plot, want al vrij snel vindt de ontvoering van Alexandra plaats. Hierdoor komen enkele vragen naar boven drijven en als niet veel later Demi ook nog ontvoerd wordt, neemt dit aantal alleen maar toe. De lezer wil weten waarom ze zijn ontvoerd, of er een onderling verband is, hoelang het gaat duren, wie voor de ontvoeringen verantwoordelijk is, en bovenal wat er met baby Max, waar Alexandra het regelmatig over heeft, is gebeurd.

Onbreekbaar wordt verteld vanuit de perspectieven van Alexandra, Demi en Jacob. De verhaallijn van laatstgenoemde speelt zich in het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw af en in de eindfase van het verhaal wordt duidelijk wat zijn rol in de gebeurtenissen in het heden is. Deze vertelwijze zorgt ervoor dat de lezer de drie personages vrij goed leert kennen waardoor je ruim voldoende over hen te weten komt. Een ander die regelmatig zijn opwachting maakt, is Julius. Zijn rol bij de ontvoeringen is meteen duidelijk, maar desondanks blijf je in de plot voortdurend twijfelen over zijn werkelijke identiteit. Ook hierover wordt in de eindfase uitsluitsel gegeven, en die is niet zoals je aanvankelijk had verwacht.

Hoewel de plot in feite een relatief rustig verloop heeft, gebeurt er toch voldoende. Verschillende ontwikkelingen passeren de revue en de ontknoping bevat enkele scènes waarin actie voorkomt en er een ander soort spanning ontstaat dan tot dusver het geval was. Tot aan deze momenten is de spanning voornamelijk van psychologische aard. Dat is aan Alexandra en Demi ook te merken, want tijdens hun gevangenschap hebben ze uiteraard hun moeilijke fasen en dan lijken ze er geestelijk aan onderdoor te gaan. Ze hebben echter ook steun aan elkaar, weten elkaar regelmatig op te peppen en in hun gezamenlijke strijd om te overleven en sterk te blijven zie je ze langzaam maar zeker steeds meer groeien.

Behalve dat de lezer in de ontknoping een antwoord op al zijn vragen krijgt, wordt hij eveneens getrakteerd op een daverende verrassing. Niet alles blijkt te zijn zoals je aldoor had gedacht. Onbreekbaar, geschreven in een bijzonder eigentijdse, toegankelijke en beeldende schrijfstijl, is daarmee een psychologische thriller die niet alleen van begin tot eind boeit, maar de lezer ook weet bezig te houden. 

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Marieke Damen
Titel: Onbreekbaar
ISBN: 9789402709568
Pagina’s: 368
Eerste uitgave: 2022

Flaptekst
Ted Bannerman woont in het laatste huis aan de bosrand. Het is er wat eenzaam: zijn dochter Lauren is er niet altijd en verder heeft hij alleen zijn kat Olivia. Het is er ook wat onheilspellend, met de dichtgetimmerde ramen en de spiegels die Ted heeft moeten weghalen toen hij zichzelf er niet meer recht in kon aankijken. En dan zijn er nog de vreemde geluiden op de zolder, en datgene wat er achter het huis in het bos begraven ligt. Dan krijgt de straat een nieuwe bewoonster. Eentje die bijzonder geïnteresseerd lijkt in Ted – en in een meisje dat jaren geleden in deze omgeving verdween.

Recensie
Na een mislukte carrière als actrice besloot Catriona Ward het over een andere boeg te gooien en begon ze met schrijven. Over haar debuut Rawblood (2015) heeft ze zeven jaar gedaan, waarna ze er in 2016 een prijs mee won. Een tweet die haar grote voorbeeld Stephen King de wereld instuurde, over haar in 2021 verschenen uitgave The Last House on Needless Street (Het laatste huis, 2023), betekende haar internationale doorbraak. De Britse media waren vervolgens laaiend enthousiast en de dagbladen The Times, The Observer en The Guardian riepen het boek in maart 2022 uit tot thriller van de maand.

Het laatste huis, dat in het midden laat of het onder het thriller- of horrorgenre past, wordt sterk aanbevolen door gelouterde auteurs als Stephen King en Thomas Olde Heuvelt. Ward kan deze recommandaties echter niet waarmaken, want op een spaarzaam moment na ontbreken de mysterie en spanning volledig. Eveneens funest zijn het gebrek aan plotwendingen en het voorspelbare karakter van het verhaal. Al in een vroegtijdig stadium heeft de lezer in de gaten hoe de onderlinge relatie tussen Bannerman, zijn dochter Lauren en kat Olivia in elkaar steekt. Het is evenmin moeilijk om te raden door wiens toedoen het meisje destijds verdwenen is. De auteur doet er overigens wel alles aan diezelfde lezer anders te laten denken, maar slaagt daar niet volledig in.

In de beginfase is het nog volstrekt onduidelijk waar het verhaal naartoe gaat. Het wordt vanuit verschillende invalshoeken verteld, waaronder dat van kat Olivia. Naarmate de plot vordert, komt daar een positieve kentering in en ontstaat er wat meer structuur. Dit komt onder andere doordat de afzonderlijke verhaallijnen van de personages meer helderheid verschaffen in wat er in het verleden gebeurd is, maar ook hoe het er op dit moment aan toegaat. Opvallend, bijzonder en toch ook erg onrealistisch is het vertelperspectief van Olivia. Omdat je weet dat ze een kat is, is het moeilijk voorstelbaar dat ze als een menselijk wezen denkt en handelt, dit geeft een nogal onwezenlijk gevoel.

Omdat de personages geen van allen betrouwbaar overkomen – Bannerman kan trouwens wel op enige clementie rekenen, want het is al meteen glashelder dat hem iets mankeert – weet de lezer niet wie hij wel of niet kan vertrouwen. Hierdoor groeit de twijfel en ontstaat er een heel klein spanningsveld. Ward doet hier te weinig mee, zodat het effect daarvan grotendeels verloren gaat. Hoewel de laatste hoofdstukken een wirwar aan informatie geven, kan daar wel uit opgemaakt worden dat Bannermans huidige omstandigheden een gevolg zijn van wat hij in zijn jeugd heeft moeten doorstaan. Maar in feite was ook dit niet zo heel verrassend. Al met al kunnen de hooggespannen verwachtingen van Het laatste huis, vertaald door Mariëtte van Gelder, niet worden waargemaakt.

(Dit boek heb ik voor Hebban gerecenseerd.)

Waardering: 2/5

Boekinformatie
Auteur: Catriona Ward
Titel: Het laatste huis
ISBN: 9789402320046
Pagina’s: 320
Eerste uitgave: 2023

Flaptekst
Wanneer een vrouw dood wordt aangetroffen in een kist doorboord met zwaarden, vraagt de politie zich af of het een mislukte goocheltruc is of een brute moord. Inspecteur Mina Dabiri schakelt de hulp in van Vincent Walder, mentalist en expert in lichaamstaal en magie. Ze linken de dood met eerdere moordzaken en beseffen dat ze op jacht zijn naar een roekeloze seriemoordenaar die tegengehouden moet worden voordat er nog meer slachtoffers vallen. Maar zowel Mina als Vincent heeft een duister geheim. Hun verleden lijkt verband te houden met de zaak. Ze moeten de moordenaar een stap voor zijn. Maar hoe?

Recensie
Camilla Läckberg, een van Zwedens succesvolste auteurs is al geruime tijd bevriend Henrik Fexeus, een bekende mentalist, televisiepersoonlijkheid en schrijver. Tijdens een gesprek dat ze samen hadden, kwam Fexeus met een idee over het schrijven van een fictieverhaal, waarna Läckberg haar visie daarover gaf. Ze realiseerden zich dat ze iets bijzonders hadden bedacht wat ze in de thrillerwereld nog niet eerder tegen waren gekomen. Ze besloten te gaan samenwerken, waarna in 2021 hun gezamenlijke debuut Box verscheen. Dit is het eerste deel van een trilogie met inspecteur Mina Dabiri en mentalist Vincent Walder.

Na de vondst van een kist, met daarin het lichaam van een met zwaarden doorboorde vrouw, neemt inspecteur Mina Dabiri contact op met mentalist Vincent Walder. Omdat hij expert is in de werking van de menselijke geest en tevens verstand heeft van magische illusies, vraagt ze hem de politie te assisteren bij het oplossen van de moord. Wanneer later nog enkele lichamen worden aangetroffen waarbij het slachtoffer zich eveneens in een kist bevindt, beseffen ze dat ze met een seriemoordenaar te maken hebben en doen er vervolgens alles aan om meer moorden te voorkomen.

Een lugubere, angstaanjagende en afschuwwekkende scène in het eerste hoofdstuk zorgt ervoor dat de lezer al meteen bij het verhaal betrokken is. Er ontstaan enkele vragen, je wordt nieuwsgierig en er is een lichte spanning. Kortom, een veelbelovend begin van deze omvangrijke thriller. Zo heftig als het in deze aanvangsfase is, wordt het in de rest van de plot niet meer, hoewel een paar latere situaties ook bepaald niet plezierig zijn. Het geheel draait voornamelijk om het politieonderzoek, de psychologie van de menselijke geest en de onderlinge relaties van de diverse personages. Zijdelings besteden de auteurs ook wat aandacht aan enkele maatschappelijke thema’s, waaronder de toenemende haat tegen vluchtelingen en inherent daaraan de opkomst van extreemrechtse groeperingen.

Hoewel Box, dat goed beschouwd uit negen delen bestaat (negen maanden van het jaar), vanuit verschillende perspectieven wordt verteld, zijn het vooral Dabiri en Walder die het verhaal dragen. Zij staan volop in de schijnwerpers en de lezer komt het meest over hen te weten. Daarbij is het opvallend dat beiden een stoornis hebben. Eerstgenoemde een buitensporige vorm van smetvrees, de tweede een bijna dwangmatige obsessie voor orde en regelmaat. Ook de andere personages zijn – ieder op hun eigen manier – bijzonder en de auteurs zijn niet vergeten hen de aandacht te geven die ze zonder meer verdienen. Het intermenselijke aspect heeft dan ook een belangrijke en aanzienlijke rol in het verhaal.

De plot speelt zich voor het grootste deel in het heden plaats, maar er zijn diverse hoofdstukken die teruggaan naar 1982 en waarin een aanvankelijk naamloos zevenjarig jongetje aan het woord is. De oplettende lezer heeft trouwens snel een aan zekerheid grenzend vermoeden wie het ventje is. Deze flashbacks zijn overigens noodzakelijk voor de rest van de plot, want de gebeurtenissen in het heden zijn naar dat jaar te herleiden. Over de hele linie verloopt het verhaal in een traag tempo, maar in de ontknoping wordt de snelheid enigszins opgevoerd. Toch is het al boeiend vanaf het begin, want er gebeurt voldoende, de personages intrigeren stuk voor stuk en de ontwikkelingen zijn dusdanig dat de lezer zich geen moment hoeft te vervelen.

Ondanks dat de auteurs heel gedetailleerd te werk zijn gegaan – over veel dingen wijden ze flink uit – is Box een bijzonder aangename thriller en een verdienstelijke start van de trilogie. Het vervolgdeel kan eigenlijk niet snel genoeg verschijnen, want het eind van dit boek levert vragen op waarvan je het antwoord het liefst zo snel mogelijk te weten zou willen komen. 

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Camilla Läckberg & Henrik Fexeus
Titel: Box
ISBN: 9789044362015
Pagina’s: 640
Eerste uitgave: 2021

Flaptekst
In De uitdaging maken we kennis met Cassandra, een Amsterdamse die als barvrouw in een illegaal casino werkt. Tot haar grote schok wordt in het gokpaleis onder luid gejoel een livestream uitgezonden waarin een jonge moeder voor een onmogelijke keuze wordt gesteld: ze moet zichzelf iets aandoen of haar geliefden moeten het ontgelden. Terwijl ze in blinde paniek een beslissing moet nemen wordt er in het casino enthousiast grof geld ingezet. Wanneer Cassandra beseft dat het spel menens is en niet in scène is gezet, neemt ze een drastische beslissing die consequenties heeft voor haar eigen veiligheid… Ze went zich tot de enige persoon die ze echt kan vertrouwen: rechercheur Thomas van Aaken.

Recensie
Omdat auteur Martyn van Beek een nieuwe start wilde maken, begon hij onder het pseudoniem Marit Vanström met het schrijven van verhalen die een andere intonatie hebben dan de boeken die hij onder zijn eigen naam schrijft. In 2020 verscheen De puzzelaar, het eerste deel van een serie met rechercheur Lianne Bloemen en haar collega Thomas van Aaken. Begin 2022, ongeveer anderhalf jaar later, verscheen De uitdaging, dat het derde deel van de reeks is. Onder zijn eigen naam zijn inmiddels al zeven boeken uitgebracht.

Cassandra werkt als barvrouw in een illegaal gokpaleis op het terrein van een sloopbedrijf in het Amsterdamse havengebied. Op een zaterdagavond is ze getuige van een livestreamuitzending waarin een jonge vrouw moet kiezen of ze zichzelf iets aan gaat doen of dat haar gezin wat overkomt. Vlak voordat getoond wordt wat haar besluit is, wordt het beeld stilgezet en krijgen de bezoekers van het casino de gelegenheid geld in te zetten op haar beslissing. Cassandra is geschokt en informeert rechercheur Thomas van Aaken over deze praktijken. Het risico nemend dat ze haar leven niet meer zeker is.

Een proloog, waaruit overduidelijk opgemaakt kan worden dat een jonge vrouw onvrijwillig een eind aan haar leven moet maken, zorgt er meteen voor dat de lezer het verhaal ingezogen wordt. Het begin maakt nieuwsgierig, heeft al een lichte spanning en zorgt tevens voor diverse vragen. Daarna maakt het verhaal een sprong naar een week later en laat de auteur je kennismaken met Cassandra, de barvrouw van een illegaal casino, en uit wier perspectief een aantal hoofdstukken wordt verteld. Vanaf het moment dat zij contact met rechercheur Thomas van Aaken heeft opgenomen, komt ook zijn collega Lianne Bloemen weer in beeld en wordt het grootste deel van de resterende plot – en dat is nog aardig wat – door haar ogen verteld.

Omdat beide rechercheurs ook in de voorgaande twee delen hun opwachting hebben gemaakt en in De uitdaging zo nu en dan naar deze twee boeken wordt verwezen, is het verstandig de reeks op volgorde van verschijnen te lezen. Sommige situaties zijn dan beter te begrijpen, leer je beide politiemensen een stuk beter kennen en zie je hoe ze zich ontwikkelen. Qua verhaal is dit derde deel overigens wel uitstekend los van de andere te lezen. Het lijkt er echter wel op dat Bloemen en Van Aaken deze keer aan de wat oppervlakkige kant blijven, vooral omdat er niet zo heel veel nieuws over hen verteld wordt. Toch komt de lezer die de reeks volgt hoe dan ook iets meer over hen te weten, maar doordat verondersteld wordt dat veel al bekend is, blijft dit beperkt tot een paar wetenswaardigheden.

Al vanaf het begin wordt de lezer getrakteerd op spanning. Diverse scènes zorgen ervoor dat je deze met ingehouden adem volgt, maar eigenlijk kan er ook gezegd worden dat de spanningsboog tijdens het verhaal continu strakgespannen staat. Er zijn weliswaar enkele momenten het iets rustiger is, maar dat is voornamelijk wanneer het politieonderzoek zich in de aanvangsfase bevindt, wanneer het rechercheteam wordt samengesteld en de stand van zaken geïnventariseerd wordt. Voor het overige is de lezer voortdurend bij het verhaal betrokken. Diverse nieuwsgierig makende cliffhangers, vele plotwendingen en een aantal afschuwwekkende situaties zijn daar debet aan.

Het is interessant om de werkzaamheden van de politie te volgen, maar – hoe verschrikkelijk het ook is – ook te zien wat de aanpak van de dader is. Hoewel het motief van hem aan het eind van het verhaal wel naar voren komt, wordt er daarna niet meer verder op ingegaan. Het zou een mooie en intrigerende toevoeging zijn geweest. Desondanks heeft Vanström met De uitdaging, die eindigt met een grote cliffhanger, een prima thriller afgeleverd waar menig lezer van zal smullen.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Marit Vanström
Titel: De uitdaging
ISBN: 9789447206651
Pagina’s: 298
Eerste uitgave: 2022

Flaptekst
Om even weg te zijn van haar lastige ex-vriend, besluit Kate een ski-kamp voor kinderen te begeleiden in het skigebied Les Portes du Soleil. Nog voor de kinderen toegekomen zijn wordt het kamp overschaduwd door een moord. Als er een dag later nog een dode valt wordt het kamp stopgezet. Kate weet niet meer wie ze vertrouwen kan. Zeker voor haar kamergenoot Tristan heeft ze uiterst tegenstrijdige gevoelens. Angst en aantrekking liggen gevaarlijk dichtbij terwijl er buiten een zware sneeuwstorm woedt. Afgesloten van de buitenwereld valt er nog een dode en beseft Kate dat de moordenaar wel één van hen moet zijn…

Recensie
Tijdens haar jeugd heeft Vivian Helena zes jaar in Zwitserland gewoond, waar ze besmet is geraakt met het skivirus. Daarnaast heeft ze altijd al een passie voor schrijven gehad. Met het schrijven van haar debuutthriller IJskoud vermoord, dat in het voorjaar van 2022 is verschenen, heeft ze deze twee liefhebberijen kunnen combineren. Voor haar was het overigens vanzelfsprekend dat haar boek zich in skigebied Les Portes du Soleil, dat ze zelf vrij goed kent, zou afspelen. In het dagelijkse leven is ze diëtiste.

Kate heeft niet lang geleden haar relatie verbroken, maar haar ex-vriend blijft haar bestoken met appjes. Om van hem af te zijn en zich met andere dingen bezig te houden, heeft ze ingestemd om te assisteren bij een ski-kamp voor kinderen. Op de tweede dag wordt in het chalet waar ze verblijft een moord gepleegd en een dag later is het opnieuw raak. Het kamp wordt daarna beëindigd, maar vanwege het politieonderzoek moet de begeleiding nog blijven. Als daarna nog iemand om het leven wordt gebracht, kan het bijna niet anders dan dat een van hen de dader is.

De korte proloog, waar het verhaal mee begint, wordt verteld vanuit het perspectief van een dan nog onbekend personage, maar waarvan eigenlijk wel meteen duidelijk is dat dit een moordenaar is. In die inleiding richt deze verteller zich rechtstreeks tot de lezer en heeft het vooral over verslaving, in het bijzonder die van zichzelf. Veel nieuwsgierigheid bij de lezer levert dit echter niet op; sterker nog, het is eigenlijk een nietszeggend stukje tekst dat in feite achterwege had kunnen blijven. Hierna wordt het verhaal, op een enkel hoofdstuk na, vanuit het oogpunt van Kate verteld. De lezer leeft en voelt dan ook het meest met haar mee, maar dat was in de genoemde proloog al voorspeld.

Hoewel er relatief vrij snel in de plot een moord gepleegd wordt, levert dit geen enkele spanning op. Die ontbreekt zelfs ook nog nadat een tweede persoon om het leven is gebracht. Het is wel te merken dat de auteur heeft geprobeerd spannende momenten te creëren – vooral door enkele personages verdacht te maken = maar dat is haar niet gelukt. Het is op die momenten te voor de hand liggend en te doorzichtig. Als het eind van het verhaal nadert verandert dit echter drastisch, want in deze laatste fase van de plot staat de spanningsboog strak gespannen. Er is actie, er vinden allerlei ontwikkelingen plaats die daarvoor nog ondenkbaar waren en voor een paar personages wordt het echt kantje boord. Toch doen sommige situaties onwillekeurig denken aan veel scènes in de Britse televisieserie Midsomer Murders, met name de sfeer en omstandigheden wanneer verdachten ondervraagd worden of personages elkaar beschuldigen van van alles en nog wat.

Een groot deel van de plot verloopt in een niet al te hoog tempo, dus heeft de lezer het gevoel dat er niet zo heel erg veel gebeurt. Niet alleen de ski-activiteiten van enkele personages worden uitvoerig onder de aandacht van de lezer gebracht, maar ook de onderlinge perikelen en de op het oog niet al te beste verhoudingen worden regelmatig beschreven. Tot aan de ontknoping, waarin de snelheid wel een flink stuk hoger ligt, hebben de gepleegde moorden en het oplossen daarvan een aanmerkelijk ondergeschikte rol. In een van de laatste hoofdstukken doet de auteur overigens nog een poging de lezer heel even op het verkeerde been te zetten. Dit lukt niet helemaal, want je voelt gewoon aan alles dat het een instinker is.

Ondanks dat IJskoud vermoord voor een thriller doorgaat, heeft dit boek meer raakvlakken met een feelgood waarin intriges voorkomen en een spannende finale heeft. Het vlot geschreven debuut van Helena, waarin het taalgebruik eenvoudig is en waarin eveneens wat kleine technische missers zitten, is over het geheel genomen niet vervelend om te lezen, maar een spectaculaire pageturner is het zeker niet.

Waardering: 2/5

Boekinformatie
Auteur: Vivian Helena
Titel: IJskoud vermoord
ISBN: 978191398029
Pagina’s: 248
Eerste uitgave: 2022

Flaptekst
Mark en Julia zijn gelukkig getrouwd en werken hard aan hun carrières. Als Mark promotie krijgt, verhuizen ze samen met hun zevenjarige dochter naar de andere kant van het land, waar ze vol enthousiasme aan hun nieuwe avontuur beginnen. Maar er is iemand die hen het geluk niet gunt. Of zijn er meerdere mensen die hun liefde kapot willen maken?

Wanneer Julia burn-outverschijnselen krijgt en diverse gebeurtenissen zich in een rap tempo opstapelen, neemt hun leven een onvoorspelbare wending. Pas als ze ternauwernood aan de dood ontsnapt, durft Julia de waarheid onder ogen te zien. Hoe ver kan iemand gaan om zijn doel te bereiken? En welk duister geheim mag nooit aan het licht komen?

Recensie
Vanwege haar werkzaamheden als Executive Assistent en burn-out preventiecoach moet Daniëlle Disser altijd al vrij veel schrijven. Ongeveer twaalf jaar geleden kreeg ze schrijfinspiratie en begon ze aan een boek, dat ze overigens nooit heeft afgemaakt. Negen jaar later, tijdens een vakantie op Ibiza, bedacht ze een nieuw verhaal en wist ze dat het boek er ooit zou gaan komen. Ze ging aan de slag uiteindelijk verscheen in het voorjaar van 2022 haar debuutthriller Volmaakte onschuld, waarin Julia Miller de hoofdrol heeft en dat tevens een vervolg krijgt.

Na zijn promotie verhuizen Julia en Mark Miller met hun zevenjarige dochter naar Washington. Ze wonen er in een prachtig huis, hun carrières verlopen voorspoedig en ze sluiten vriendschap met Leah, hun nieuwe buurvrouw. Het geluk lijkt Julia toe te lachen, maar dan krijgt ze last van burn-outverschijnselen en vinden er ook nog eens verschillende gebeurtenissen plaats die invloed op haar leven hebben. Op een dag krijgt ze een hartstilstand en komt ze in het ziekenhuis terecht. Vervolgens hoort ze van haar moeder iets dat ze nooit heeft zien aankomen, waardoor haar vertrouwen in enkele dierbaren geknakt is.

Volmaakte onschuld wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Julia Miller, maar er zijn ook diverse fragmenten (inclusief een epiloog van maar liefst vijf hoofdstukken) waarin een aanvankelijk onbekend personage – al snel blijkt dat haar naam Cat is – haar verhaal vertelt. Ondanks het feit dat het vooral Julia is die in beeld is, komt de lezer door middel van enkele flashbacks het meest te weten over deze Cat. Miller en de andere karakters die een belangrijke rol in de plot hebben, zijn en blijven over het algemeen vrij oppervlakkig. Dit geldt in grote mate eigenlijk ook wel voor het verhaal zelf, ondanks dat stalking en een burn-out met de daarbij behorende symptomen thema’s zijn die je niet in de koude kleren gaan zitten.

De proloog – ook vanuit het perspectief van Julia – zorgt er niet alleen voor dat de lezer enigszins nieuwsgierig wordt, maar eveneens dat een paar vragen naar boven komen drijven. Er ontstaat dan tevens een heel lichte spanning, die echter meteen daarna weer snel verdwenen is. Pas heel ver in de plot doet zich een situatie voor waarbij het opnieuw een heel klein beetje spannend wordt. Helaas is ook dit van korte duur, waardoor je niet het gevoel hebt een thriller te lezen. Dit wordt versterkt doordat het leeuwendeel van het verhaal opgeslokt wordt door de continue werkdrift van Mark, de gezondheidsperikelen van Julia en hun verstandhouding met buurvrouw Leah. Pas in de laatste drie hoofdstukken, waarin de grootste verrassing van de plot te bewonderen valt, wordt het boek bijna thrillerwaardig.

Omdat de schrijfstijl van Disser ongecompliceerd, vlot en toegankelijk is, is dit geen moeilijk boek om te lezen. Het tempo van het verhaal, dat soms in kleine en soms in wat grotere sprongen voorwaarts gaat, is behoorlijk. Er gebeurt voldoende, hoewel er zo goed als geen actie in voorkomt. Ook het aantal nieuwsgierig makende cliffhangers is beperkt, net als plotwendingen die ervoor zouden kunnen zorgen dat de verhaallijn een andere richting inslaat. Zoals al kort gememoreerd, is de epiloog het verrassendst. Tot dan heeft het er alle schijn van dat de lezer een voorspelbaar verhaal voorgeschoteld heeft gekregen en precies denkt te weten hoe een en ander in elkaar steekt. Die droom valt tijdens de laatste bladzijden in duigen omdat de auteur je in de plot volledig op het verkeerde been heeft gezet.

Een dergelijk climax mag beschouwd worden als de kers op de taart, maar neemt niet weg dat Volmaakte onschuld over de hele linie een enigszins tegenvallende thriller is. Het gebrek aan spanning en het tekort aan afwisseling zijn daar de grootste boosdoeners van.

Waardering: 2/5

Boekinformatie
Auteur: Daniëlle Disser
Titel: Volmaakt onschuld
ISBN: 9789493191853
Pagina’s: 338
Eerste uitgave: 2022