Het zal niemand zijn ontgaan. Van 7 tot 18 oktober is het kinderboekenweek. Diverse weblogs besteden hier aandacht aan en ook op Hebban blikt de redactie terug naar de boeken waar ze een goede herinnering aan hebben. Hoewel ik nu niet veel meer met kinderboeken heb, moest ik wel even terugdenken aan hoe het was toen ik jong was. Welke boeken las ik toen? En hoe heb ik ze beleefd? Terwijl ik in gedachten terugging naar mijn kinderjaren, kwamen sommige herinneringen ook weer bovendrijven. En daarmee ook wat ik destijds las. En daarbij maak ik geen onderscheid tussen boeken en strips. Want ik las ze beide.

Mijn eerste herinneringen gaan terug naar Annie M.G. Schmidt. En zeg nou zelf, wie kent de boeken van Jip en Janneke eigenlijk niet? Met de in feite eenvoudige, maar o zo leuke tekeningen van Fiep Westendorp. Hoewel mijn geheugen me in de steek laat bij de inhoud van die verhalen, kan ik me bepaalde fragmenten daarvan nog wel voor de geest halen: Jip en/of Janneke die door het gat in de heg kruipt, Jip die bij de kapper zit en telkens ‘au’ roept als de kapper zijn haar afknipt en natuurlijk het hondje Takkie.

Andere boeken die ik toen las, waren die van Pinkeltje, geschreven door Dick Laan, en De Kameleon van Hotze de Roos. Wat vond ik die laatste boeken geweldig. Over de tweelingbroertjes Klinkhamer die met z’n tweeën allerlei avonturen beleefden. Een andere bekende kinderboekenschrijver was W.G. van de Hulst. Zijn boeken In de Soete Suikerbol met de dikke bakker en zijn lange, nogal bazige vrouw, heb ik regelmatig gelezen.

Een pocketboekje dat ik ongelooflijk spannend vond, was Commissaris Achterberg grijpt in van Wim van Helden. Het enige dat ik me er nu nog van herinner is dat er een Volkswagen in voorkwam. Andere spannende boeken die ik las, waren die van Leslie Charteris (De Saint) en de detectives van Norman Conquest. Ik weet nog dat ik deze vooral tijdens de vakanties in Zeeland op het strand las. Maar echte jeugdboeken zijn dat trouwens niet.

Behalve boeken las ik vroeger ook wel strips. Ik weet nog dat ik, wanneer we bij opa en oma op bezoek gingen, ik dat vooral fijn vond om daar de stripboeken van Michel Vaillant te kunnen lezen. Waarom ik die strips vroeger zo geweldig vond, weet ik niet. Want ik heb helemaal niets met auto’s en autosport. Waar ik nog wel wat mee heb is Donald Duck. Die las ik vroeger en die lees ik, sinds ik er een jaar of tien geleden een abonnement op heb genomen, nog steeds.

Als iemand me nu zou vragen wat mijn favoriete jeugdboek is, kan ik daar geen antwoord op geven. Wel kan ik zeggen welke boeken me het dierbaarst zijn. Dat zijn die van Bruintje Beer, geschreven door Mary Tourtel. Een redelijk aantal van die boekjes staan in mijn boekenkast. En wat mij betreft zal dat ook zo blijven. Tenzij ik in een eventuele nostalgische bui besluit ze weer eens te gaan lezen.

Vorige week heb ik het aan me voorbij laten gaan, maar deze is er wel weer een Super Six Saturday. Het thema deze keer: de lelijkste covers. En daarvan zijn er natuurlijk aardig wat. Hoewel ik vind dat ze vroeger erger waren dan tegenwoordig. De volgende lelijke covers (maar misschien vindt iemand anders ze wel weer mooi) zijn van boeken die ik zelf in mijn bezit heb.

                                          
De Reiziger – John Twelve Hawks
Een thriller met een licht fantasy-achtige uitstraling. Het boek was niet slecht, maar van de cover kan ik niet vrolijk worden. De handen prominent in beeld, maar waarom? Ik weet het niet.

De aanklager – Scott Turow
De vingerafdruk is nog wel te begrijpen, maar de letters die er zo negatief uitspringen. Jammer dat bij deze druk voor een dergelijke omslag gekozen is, want er zijn uitgaven die een veel betere cover hebben.

De heilige Antonio – Arnon Grunberg
Tja, wat moet ik hier nou over zeggen. Eigenlijk niet meer dan dat ik het stilistisch een erg lelijke cover vind. Een getekende groene schoen op een vies bruine achtergrond. Ook van dit boek is een druk met een veel mooiere omslag

Een tafel vol vlinders – Tim Krabbé
De covers van de meeste boekenweekgeschenken vind ik sowieso al niet geweldig dus ik had er wel meer kunnen laten zien. Maar deze is wat mij betreft qua lelijkheid wel een van de meest verschrikkelijke. Een tekst die er opvallend uitspringt. Misschien was dat de bedoeling. Maar mooi is anders.

Gare du Nord – Philip Freriks
De cover is net zo saai en erg als Philip Freriks zelf. Niet aansprekend en oubollig aandoend. Een mooie foto van het bekende station in Parijs was veel beter op zijn plaats geweest dan waar je nu tegenaan moet kijken.

Dis – Marcel Möring
Deze druk van Dis spring negatief eruit. Het rood van de cover doet zeer aan je ogen. En wat is dat toch met die uitgeverijen. Waarom hebben verschillende uitgaven soms ook verschillende covers. Want het boek dat ik in mijn bezit heb, heeft een mooiere dan deze.

Welke boekomslag vind jij een van de lelijkste?

(Met dank aan Book Babbles voor het organiseren van de SSS.)

Genres. In de wereld van het boek zijn er voldoende. Denk bijvoorbeeld aan de roman, de chicklit, de thriller en het fantasieboek. Zo kan ik dit rijtje nog wel aanvullen met een tig-aantal andere. En het zal vast niemand ontgaan zijn dat ik een liefhebber ben van het spannende boek. De thriller dus. Vandaag een overzichtje van de zes boeken die ik binnen dit genre tot nu toe de beste vind.

De schreeuw van het lam – Thomas Harris
Wie heeft er niet van The Silence of the Lambs gehoord? De film gebaseerd op het gelijknamige boel van Thomas Harris. Een verhaal waarin psychopaat Hannibal Lecter een belangrijk en onmisbaar personage is. Het boek heb ik lang geleden gelezen en ik weet nog dat ik helemaal opging in het verhaal. Het had me volledig in de greep. Spanning te over. Dit boek zal ik zeker nooit vergeten.

De onderkant van sneeuw – Ilse Ruijters
De debuutthriller van Ruijters is meteen al een bijzonder sterke. Van begin tot eind boeiend. Het boek heeft geen spanning om op het puntje van de stoel te gaan zitten, maar die spanning is wel degelijk aanwezig. Echter meer onderhuids en psychologisch. En die is in het hele boek aanwezig en wordt mede veroorzaakt door de onvoorspelbaarheid in het verhaal.

Zwijgplicht – Linda Castillo
Vanaf de allereerste bladzij in deze thriller, het debuut van Castillo, wordt je in het verhaal meegezogen. De spanning en is in het hele boek merkbaar. Daarnaast geeft het ook een kijkje in de Amish-cultuur want een deel van het verhaal speelt zich in deze gemeenschap af.

De rouwmantel – Unni Lindell
Veel boeken van Lindell draaien om inspecteur Cato Isaksen. In dit boek wil hij de moord op een vrouw oplossen. Daarnaast wordt hij geconfronteerd met de vermissing van een jonge vrouw. Het boek heeft in feite alles in zich wat een goede thriller moet hebben: dramatiek, spanning, het boeit en heeft een onverwachte ontknoping.

Hypnose – Lars Kepler
Het debuut van het schrijversechtpaar Ahndoril was in het jaar van uitgifte uitgeroepen tot een van de beste thrillers van dat jaar. Met recht. Want het is inderdaad een uitstekend boek. Het verhaal kent diverse plotwendingen, is spannend en heeft een onverwachte climax.

Verzoeking – Harlan Coben
Vanaf de eerste bladzijde gebeurt er wat. Is er spanning. Heeft het me in de greep gehouden. En het boek speelt zich af in een razende snelheid. Coben is er in dit boek meester in om je op het verkeerde been te zetten. De spanning blijft daardoor tot het eind behouden.

Welk genre heeft jouw voorkeur en wat vind je daarbinnen het beste boek?

Mijn stapel nog te lezen boeken is groot. Misschien dat sommigen het zelfs erg groot vinden. En gisteren heb ik weer drie boeken aan de stapel toegevoegd. Ze liggen nu te wachten om een keer gelezen te worden. Ondanks dit zijn er voldoende boeken die ik nog wil aanschaffen. Ik kan zo een redelijk aantal opnoemen, maar ik beperk me, want het valt immers binnen het thema, tot de onderstaande zes:

Mooie meisjes – Karin Slaughter
Ik heb een aantal boeken van haar gelezen en ik heb er liggen die ik nog wil lezen. Mooie meisjes is het nieuwste boek van Slaughter en het is een stand-alone. Omdat ik haar een van de betere schrijfsters vind, mag dit boek niet in mijn collectie ontbreken.

Als je het licht niet kunt zien – Anthony Doerr
Hoewel ik niet zo’n liefhebber ben van boeken over oorlogen, heb ik de indruk (ik baseer me dan vooral op de tekst op de voorkaft) dat dit boek heel anders is dan veel andere boeken over de Tweede Wereldoorlog. En dat maakt me bijzonder nieuwsgierig naar deze roman van Doerr.

De tuin van verloren zielen – Nadifa Mohamed
Een voor mij onbekende schrijfster. En dat is dan wel weer leuk, want iets van een nieuwe auteur lezen, kan een eye-opener zijn. Het boek gaat over het leven van drie vrouwen in het verdeelde Somalië. Behalve dat het mogelijk aangrijpend is, geeft het volgens mij ook een beeld van de Somalische cultuur en ellende.

Het meisje met alle gaven – M.R. Carey
Het boek heb ik in verschillende winkels zien liggen, ik weet dat het goed -en spannend- moet zijn, maar heb het nog steeds niet aangeschaft. Terwijl ik weet dat ik het wil hebben.

Stoner – John Williams
Williams heeft dit boek al in 1965 geschreven, maar is pas in 2012 in het Nederlands uitgegeven. Het heeft over het algemeen goede recensies. Hoewel ik me daar niet uitsluitend door laat leiden, lijkt het me wel een interessant en boeiend boek.

De slaap en de dood – A.J. Kazinski
Dit boek moet een van de betere thrillers van dit jaar zijn. Het Deense auteursduo kende ik nog niet, ondanks dat ze toch al wat boeken op hun naam hebben staan. Het boek is het tweede deel van een serie van drie. Ik zal de andere twee dus ook willen hebben.

Welk boek of welke boeken wil jij nog graag hebben?

(Met dank aan Book Babbles voor het organiseren van de SSS.)

Het is weer zaterdag, dus tijd voor de Super Six Saturday. Het onderwerp van deze zaterdag: boeken die ik normaal niet gelezen zou hebben als ik daarvan geen recensie-exemplaar had ontvangen.

Lastig, vooral voor mij omdat ik van uitgevers (nog) geen boeken ter recensie heb ontvangen. Voor Dizzie.nl heb ik me ongeveer een jaar geleden aangemeld als recensent en daarom ontvang ik daarvoor wel regelmatig een boek. En sinds kort mag ik me ook Hebban-recensent noemen. Van hen heb ik inmiddels twee boeken ontvangen die ik gerecenseerd heb.

Maar, om op de eigenlijke vraag terug te komen, de boeken die ik wel gelezen heb, maar dat anders niet gedaan zou hebben zijn (ik kom tot vijf):

Bureau MaRiT 1 – ED Vermeulen
Bureau MaRiT 2 – ED Vermeulen
Bureau MaRiT 3 – ED Vermeulen
Deze boeken maken deel uit van een vijfdelige serie over privé-detective Marit Johansen. De uitgever heeft voor deze serie een enorme reclamecampagne ontketend en er is zelfs een site voor in het leven geroepen. Ik betwijfel of alle kosten van die campagne dekkend zijn geweest. Ik vond de boeken, hoewel ze wel prettig leesbaar waren, kwalitatief niet goed en vrij oppervlakkig. De delen vier en vijf zullen daarom niet door mij gelezen worden.

Revival – Stephen King
Tot ik dit boek las, had ik, om eerlijk te zijn, nog nooit wat van King gelezen en dus ook niet aangeschaft. Het kwam zelfs nooit bij me op om iets van hem te gaan kopen. In ieder geval kreeg ik dit exemplaar ter beoordeling toegestuurd. En ik moet bekennen dat het me niet is tegengevallen. Het gevolg zal zijn dat ik meer van Stephen King zal gaan lezen.

Een heel mooi meisje – Julián López
Dit boek van López is in 2013 tot beste Argentijnse roman uitgeroepen. Wat mij betreft hadden ze het niet in het Nederlands hoeven te vertalen. Dat had mij het lezen ervan bespaard. Want ik vond het een bij vlagen erg vervelend boek. Voor mij dus het eerste, maar ook laatste boek dat ik van deze schrijver gelezen heb.

Welke boeken zou jij nooit gelezen hebben?

Met dank aan Book Babbles voor het organiseren van de SSS.

Auteurs. Er lijken er steeds meer te komen. En al die auteurs willen gelezen worden. Natuurlijk, want van de verkoop van hun boeken moeten de meeste van hen leven. Veel van die boeken worden door uitgevers gepusht. Komen enorm in de belangstelling te staan. Via tv, billboards of andere reclame-uitingen. En ja, daar zitten dan ook wel boeken bij dit ik wil lezen. Soms koop ik dan zo’n boek, maar vaak ook niet of niet meteen. Gekochte boeken komen op de nog-te-lezen stapel. Omdat het er domweg niet van komt om die boeken open te slaan. Want een keuze maken uit de gestaag groeiende stapel is niet altijd even eenvoudig. Daarom bevindt zich in die hoeveelheid ook een aantal auteurs waarvan ik nog nooit een boek gelezen heb. Maar dat absoluut wel wil. Hieronder te ‘top zes’ van deze schrijvers.

Charles Lewinsky
Het lot van de familie Meijer staat al jaren onaangeroerd in mijn boekenkast. Ik weet dat het er ooit van moet komen om het boek te lezen, maar de dikte ervan houdt me vooralsnog tegen. Want om zo’n dik boek aldoor maar mee te slepen (ik lees tijdens mijn woon-werkverkeer in de trein) is iets dat ik niet zo zie zitten.

Carlos Ruiz Zafón
De schaduw van de wind en Het spel van de engel zijn de enige twee boeken die ik van Zafón heb. En ook deze staan al geruime tijd stof te verzamelen. Beide boeken worden hoog gewaardeerd en spreken met aan. Ik zal ze ooit wel eens gaan lezen. Maar wanneer dat is, is ook voor mij de grote vraag.

Stieg Larsson
De millennium-trilogie, de hype van een paar jaar geleden, staat eveneens onaangeroerd in mijn boekenkast. O ja, ik wil ze wel lezen. Want dan kan ik, waarschijnlijk zal dat pas over vele jaren zijn, ook de films een keer bekijken.

Donna Tartt
Haar, ook erg dikke boek, De verborgen geschiedenis heeft nogal wisselende recensies. Toch ben ik hier wel nieuwsgierig naar. Maar,ik weet het, het wordt eentonig, ook dit boek staat nog onaangeroerd te wachten om gelezen te worden.

Corine Hartman
Een schrijfster waarvan ik al veel lovende recensies heb gezien. Vooral de serie met Jessica Haider in de hoofdrol moet goed zijn. De boeken van Hartman schijnen vrij toegankelijk te zijn. Maar ik heb nog niet de eer gehad iets van haar te lezen.

Martin Bril
Ik vond hem altijd een aardig en onderhoudend verteller. En ook zijn columns in de krant waren altijd lezenswaardig. Toch heb ik nog nooit een boek van hem in handen gehad. Laat staan gelezen. Terwijl ik heel diep van binnen denk dat ik ze best kan waarderen. Misschien dat ik toch eens iets van deze te vroeg overleden schrijver aan moet schaffen.

Van welke schrijvers wil jij hoe dan ook een keer een boek lezen?

Met dank aan Book Babbles voor het organiseren van de SSS.

Book Babbles heeft iedere zaterdag een vast item: de Super Six Saturday. Een leuke categorie, waar ik overigens nog niet eerder aan heb meegedaan, met iedere keer verschillende onderwerpen waarop een antwoord gegeven kan worden. De SSS van afgelopen zaterdag is wie je zes all-time favoriete auteurs zijn. Een keuze maken kan lastig zijn. Want er zijn zoveel goede auteurs. Ik heb gewikt en gewogen en ben uiteindelijk tot het volgende lijstje gekomen:

Arnon Grunberg
Na het lezen van Blauwe maandagen, zijn debuutroman, was ik eigenlijk al meteen verkocht. Hoewel ik lang niet al zijn boeken in mijn bezit heb, laat staan heb gelezen, blijf ik een zwak houden voor deze schrijver. Ik kijk daarom ook altijd wel uit naar zijn boeken.

Marten Toonder
Marten Toonder werd niet altijd als ‘echt’ auteur gewaardeerd. Maar voor mij is hij dat altijd wel geweest. Al vanaf de middelbare school lees ik zijn werk. Soms in stripvorm, maar ook als boek. Hoewel bij dat laatste ook wel striptekeningen te zien zijn. Toonder heeft met zijn taalgebruik veel voor de Nederlandse taal betekend. In mijn boekenkasten heb ik aardig wat werk van hem staan. En het liefst breidt ik dat zelfs nog uit.

Paul Theroux
Er zijn redelijk wat schrijvers van reisverhalen. Een van mijn favoriete is Paul Theroux. In zijn boeken beschrijft hij de vele reizen die hij gemaakt heeft. Die waren niet altijd even gemakkelijk. Behalve over deze reizen schrijft hij ook over de mensen die hij onderweg ontmoette. De schrijfstijl van Theroux is zo beeldend dat je je als lezer ook in een andere wereld waant.

Karin Slaughter
Het personage Sara Linton, de kinderarts en lijkschouwer, waarmee Karin Slaughter bekend geworden is, zal bij velen bekend zijn. Vanaf haar eerste thriller Nachtschade ben ik haar blijven volgen. Het zal daarom niemand bevreemden dat ik meer boeken van haar in huis heb. En in huis zal blijven halen.

John Sandford
De eigenzinnige politieman Lucas Davenport is de hoofdpersoon in veel van Sandford’s boeken. Dat eigenwijze van deze politieman bevalt me wel. En de boeken zijn over het algemeen stuk voor stuk spannend en bijzonder prettig leesbaar. Voor mij altijd een genot om te lezen.

Preston & Child
Eigenlijk smokkel k nu een beetje, want het zijn twee auteurs. Maar omdat ze samen schrijven reken ik ze maar voor het gemak als één. De Pendergast-reeks die het duo geschreven, zijn stuk voor stuk erg leesbaar en spannend. Ieder nieuw boek waarin hij voorkomt, wil ik op mijn boekenplank hebben staan.

Ik kan nog wel meer auteurs noemen die ik goed vind, maar deze zes steken op dit moment toch wel wat boven de rest uit.

Heb jij favoriete auteurs en zo ja, welke?

Een tig-aantal maanden geleden leende ik een boek, dat ik net had uitgelezen, uit aan een collega. Het boek heb ik overigens nog niet terug, maar dat komt wel goed. Het eerste wat deze collega zei, nadat ik het boek aan hem gaf, was dat het eruitzag alsof het nog niet gelezen was. Mijn reactie was dat dat ook zo moest blijven.

Ik kan me wel voorstellen dat mijn collega die opmerking plaatste. Want het boek zag er inderdaad nog uit alsof het regelrecht uit de winkel kwam. Dat komt omdat ik toch wel zuinig ben op mijn boeken. Ik maak er geen ezelsoren in om, wanneer ik het boek aan de kant leg, weer te weten waar ik gebleven ben. Daarvoor gebruik ik een boekenlegger. Die er overigens niet meer zo goed uitziet.

Tijdens het lezen zorg ik er ook zoveel mogelijk voor dat de rug onbeschadigd blijft. Bij boeken van redelijk normaal formaat lukt dat zonder moeite. Bij een dik boek wordt dat een stuk lastiger, maar dan nog wil ik dat de rug zonder al te veel gehavend te worden mijn leesmomenten overleeft.

Schrijven in boeken vind ik al helemaal niet kunnen. Je begrijpt dat ik dat dus niet doe en ook nooit zal gaan doen. Vind ik het nodig om een aantekening te maken, dan gebruik ik een notitieboekje. Daarin kan ik immers ook kwijt wat ik niet wil vergeten en waar ik bij het maken van een recensie op terug wil komen.

Ondanks al mijn maatregelen om een boek mooi te houden, gebeurt het wel eens dat een boek tijdens het lezen toch iets beschadigt. Dan baal ik. Ook al is het maar een minimale beschadiging (als je daarvan al kunt spreken) die een ander niet eens zal opmerken. Die onwelkome oneffenheid probeer ik dan ook snel weer weg te werken. Omdat ik wil dat het boek er weer mooi uit komt te zien. Want boeken zie ik toch als een van mijn dierbaarste bezittingen. En wie wil die nou niet zo mooi mogelijk houden.

Hoe zit dat met jou? Wil je je boeken ook zo mooi mogelijk houden of maakt het je niet zo uit?

Joany van Craving Pages organiseerde iedere zaterdag een Blog Hop. Dat houdt in dat ze iedere zaterdag een boekgerelateerde vraag, stelling of opdracht op haar site vermeld staat en waarop geïnteresseerde (boek)bloggers kunnen reageren in de vorm van een item op haar of zijn eigen blog.

Het lijkt er -helaas- op dat de Blog Hop op dit moment aan een pauze onderhevig is. Want het is namelijk al een tijdje een beetje stil op hopgebied. Toch staan er bij de thema’s die Joany begin dit jaar geplaatst heeft best wel wat leuke vragen waarover een blog geschreven kan worden.

Een van die vragen is bijvoorbeeld de volgende:
Als je gedurende heel 2015 slechts honderd euro uit mocht geven aan uitsluitend Nederlandstalige (origineel of vertaald naar…) boeken – en geen recensie-exemplaren zou krijgen – welke boeken zou je dan kiezen? Tweedehands shoppen kan niet met deze hypothetische boekenbon.

Daar ben ik eens over na gaan denken en heb mijn wensenlijst er bij gepakt. En dan merk je hoe lastig het is om tot een keuze te komen. Want er zijn zoveel boeken die ik nog wel wil hebben en nog lastiger wordt het als je weet dat je maar honderd euro te besteden hebt.

Uiteindelijk ben ik tot de volgende keuze gekomen:

Mama Tandoori – Ernest van der Kwast (12,50)
Een boek met een opvallend gele omslag. Vanaf het moment dat dit boek uitgegeven is, staat het al op mijn wenslijst, maar het is er nog nooit van gekomen het aan te schaffen. Het spreekt me aan omdat het een humoristisch boek waarin ook de Indiase cultuur voorkomt.

Huid en haar – Arnon Grunberg (12,50)
Ik heb al een aantal boeken van Grunberg gelezen en die zijn me stuk voor stuk bevallen. Want ik houd wel van zijn schrijfstijl. Dit boek gaat vooral over pervers plezier, overspel, verboden liefde en machtsmisbruik, met de Amerikaanse en Nederlandse academische wereld en de stedelijke politiek van New York als decor. Daarom ben ik benieuwd hoe Grunberg dit in zijn boek verwoordt.

Ik reis alleen – Samuel Bjørk (16,99)
Dit moet, volgens de recensies, een geweldig goed en spannend boek zijn. Ik ben daarom dus erg benieuwd of ik de mening van vele anderen ook ga delen. Daarnaast spreekt de titel me ook wel aan.

De grenzeloze – Jussi Adler-Olsen (17,50)
Het nieuwste boek in de ‘Serie Q’. Omdat ik de andere boeken in deze serie al in mijn bezit heb, mag dit boek zeker niet ontbreken.

Het meisje in de trein – Paula Hawkins (19,95)
Als treinreiziger moet ik dit boek eigenlijk wel lezen. Maar dat is niet de echte reden dat ik dit boek aanschaf. Want het schijnt ook een bijzonder en sterk debuut te zijn. En van het ontdekken van nieuwe schrijvers houd ik eigenlijk wel.

Dit zijn de namen – Tommy Wieringa (19,90)
Joe Speedboot was mijn eerste kennismaking met Wieringa. Caesarion mijn tweede. Die boeken zijn me zo goed bevallen dat ik verwacht dat ik dit boek ook weer met veel plezier zal lezen. Vooral omdat de flaptekst me intrigeert.

Met deze boeken ik net iets onder het bedrag van honderd euro en zijn ze een mooie aanvulling voor mijn nog te lezen stapel boeken.

Welk boek mag volgens jou in mijn lijstje niet ontbreken?

Het zal jullie als boekenliefhebber niet ontgaan zijn. De week van het sportboek is net achter de rug. Het boek Kieft, dat gaat over het leven van voormalig profvoetballer Wim Kieft en geschreven is door journalist Michel van Egmond, is gekozen tot sportboek van het jaar. Niet echt onverwacht vind ik. Want de biografie heeft een tijdlang de Boeken Top 10 aangevoerd en lijkt razend populair te zijn.

Of het boek terecht de winnaar geworden is, kan ik niet beoordelen. Ik heb het boek niet gelezen en ben ook niet van plan dat te gaan doen. Het is een voetbalboek en, ondanks dat ik wel degelijk een liefhebber van deze sport ben, hoef ik niet over voetbal te lezen. Noch tijdschriften, noch boeken. En zeker niet als het een biografie is. Want hoe interessant het ook kan zijn, biografieën hoef ik net te lezen.

Ooit, maar dat is alweer echt lang geleden, heb ik een boek (volgens mij was het inderdaad een biografie) over Johan Cruijff gehad. Het boek, dat ik bij mijn weten nooit gelezen heb, heb ik al lang niet meer. Ik heb het destijds gekregen. Terwijl ik niet eens een Ajax-supporter was (en nog steeds niet ben). Het was mijn eerste, maar ook mijn laatste voetbalboek.

Behalve de levensverhalen van al die voormalig voetballers zijn er natuurlijk ook veel andere biografieën. Ook die lees ik eigenlijk zo goed als niet. Dat wil overigens niet zeggen dat ik nooit een biografie gelezen heb. Dat heb ik wel degelijk. En ook nog eens bewust.

Uiteraard, zul je zeggen. Boeken lees je toch altijd bewust. Klopt. Maar de biografie die ik héb gelezen, heb ik ook met mijn volle verstand aangeschaft. Want ik wilde het hoe dan ook hebben. En lezen. Want voor mij was het niet zomaar een biografie. Het is een biografie van mijn grote held op stripgebied. Zowel qua tekentechnisch als tekstueel. Het is namelijk de autobiografie van Marten Toonder, vooral bekend als de geestelijk vader van Tom Poes en Ollie B. Bommel.

Deze autobiografie, die uit een aantal delen bestaat, heb ik met veel plezier gelezen. Daardoor ben ik veel over Toonder te weten gekomen wat ik destijds nog niet wist. Maar waarschijnlijk zal dit toch bij mijn enige leeservaring van een (auto)biografie blijven.

Hoe zit het met jou? Lees jij wel eens biografieën?