Vorige week heb ik het aan me voorbij laten gaan, maar deze is er wel weer een Super Six Saturday. Het thema deze keer: de lelijkste covers. En daarvan zijn er natuurlijk aardig wat. Hoewel ik vind dat ze vroeger erger waren dan tegenwoordig. De volgende lelijke covers (maar misschien vindt iemand anders ze wel weer mooi) zijn van boeken die ik zelf in mijn bezit heb.
De Reiziger – John Twelve Hawks
Een thriller met een licht fantasy-achtige uitstraling. Het boek was niet slecht, maar van de cover kan ik niet vrolijk worden. De handen prominent in beeld, maar waarom? Ik weet het niet.
De aanklager – Scott Turow
De vingerafdruk is nog wel te begrijpen, maar de letters die er zo negatief uitspringen. Jammer dat bij deze druk voor een dergelijke omslag gekozen is, want er zijn uitgaven die een veel betere cover hebben.
De heilige Antonio – Arnon Grunberg
Tja, wat moet ik hier nou over zeggen. Eigenlijk niet meer dan dat ik het stilistisch een erg lelijke cover vind. Een getekende groene schoen op een vies bruine achtergrond. Ook van dit boek is een druk met een veel mooiere omslag
Een tafel vol vlinders – Tim Krabbé
De covers van de meeste boekenweekgeschenken vind ik sowieso al niet geweldig dus ik had er wel meer kunnen laten zien. Maar deze is wat mij betreft qua lelijkheid wel een van de meest verschrikkelijke. Een tekst die er opvallend uitspringt. Misschien was dat de bedoeling. Maar mooi is anders.
Gare du Nord – Philip Freriks
De cover is net zo saai en erg als Philip Freriks zelf. Niet aansprekend en oubollig aandoend. Een mooie foto van het bekende station in Parijs was veel beter op zijn plaats geweest dan waar je nu tegenaan moet kijken.
Dis – Marcel Möring
Deze druk van Dis spring negatief eruit. Het rood van de cover doet zeer aan je ogen. En wat is dat toch met die uitgeverijen. Waarom hebben verschillende uitgaven soms ook verschillende covers. Want het boek dat ik in mijn bezit heb, heeft een mooiere dan deze.
Welke boekomslag vind jij een van de lelijkste?
LeesKees 