
Flaptekst
De tweelingbroers Broederland wonen in een afgelegen bos, waar ze zich bezighouden met verboden boeken en hun gitaar. Tot een catastrofe hen van huis verjaagt. Ze trekken een vijandige wereld in waar alles draait om religie en de winning van grondstoffen. Maar waarin schuilt het grootste gevaar? In de opengebarsten aarde, in andere mensen of in henzelf?
Recensie
Journalist, muzikant en auteur Auke Hulst begon zijn schrijverscarrière met de in 2006 verschenen roman Jij en ik en alles daartussen. Tien jaar later, in het najaar van 2016, bracht hij zijn vijfde boek uit: En ik herinner me Titus Broederland, waarvoor hij niet alleen de Harland Awards Romanprijs won, maar ook een aantal nominaties vergaarde. In deze roman, die zich in een andere wereld en tijd dan de onze afspeelt, heeft hij een aantal belangrijke zaken uit zijn eigen leven verwerkt, waaronder zijn broer, muziek en antipathie tegen religie.
Nadat hun moeder in het kraambed is gestorven, worden de tweelingbroers Broederland door hun vader opgevoed. Ze wonen in een afgezonderde en enigszins vervallen woning in het bos en brengen hun tijd hoofdzakelijk door met het spelen op hun gitaar en het lezen van verboden boeken. Door het noodlot getroffen moeten ze hun huis verlaten, waarna ze gedwongen zijn zich in een wereld te begeven die niet de hunne is, want alles draait er om het door hen verafschuwde geloof en de permanente winning van de grondstof aardbloed. De vraag is echter wat het gevaarlijkst voor hen is: deze wereld of zijzelf.
Zoals de titel van de roman al doet vermoeden, bestaat zo goed als het volledige verhaal uit herinneringen. Verteld door de naamloos blijvende helft van de Broederland-tweeling. Diens gedachten gaan voornamelijk over zijn broer Titus, waarvan de lezer meteen weet dat hij niet meer leeft. Voor de plot is het geen enkel probleem om daar in een vroegtijdig stadium al van op de hoogte te zijn, want je wilt immers weten wat de reden van zijn overlijden is. Het duurt echter tot het eind voor hier uitsluitsel over gegeven wordt. Voor het zover is leer je de broers geleidelijk aan steeds beter kennen. Dit varieert van de omstandigheden waaronder ze geboren zijn, hoe ze vervolgens leefden, het lot dat hen getroffen heeft en de uiteindelijke gevolgen daarvan. De auteur gaat daarbij niet heel erg uitvoerig op hun karakters in, hoewel wel overduidelijk is dat de twee behoorlijk van elkaar verschillen.
De sfeer van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt – uit alles is op te maken dat dit een behoorlijke tijd geleden is – wordt door Hulst prima weergegeven. Een aantal elementen van het begin van de vorige eeuw is duidelijk herkenbaar. Voorbeelden daarvan zijn de Spaanse griep (De Koorts), de fonograaf en de overvloedige oliewinning (aardbloed). Ook de armoedige omstandigheden waaronder een groot deel van de mensen destijds leefde, komt erg goed tot uiting. Zo nu en dan laat de auteur zijn afkeer van religie eveneens in het verhaal doorschemeren, uiteraard verwoord door de twee broers en volledig in lijn met de gebeurtenissen in de plot. Dit betekent niet dat de roman een verkapte geschiedenisles is, of dat de auteur zijn opvatting over bepaalde zaken aan de lezer wil opdringen. Verre van zelfs, want hij heeft het allemaal keurig en zeer gedoseerd in het geheel verwerkt.
Het tempo van de diverse wederwaardigheden is niet zo heel erg hoog en daarom lijkt de plot zich amper voort te bewegen. Ook gebeurt er op het oog vrij weinig, maar – en dat is de andere kant van de medaille – eigenlijk gebeurt er wel degelijk het een en ander, alleen niet op het gebied van bedrijvigheid. Het is vooral de tweeling waarbij zich een voortdurende ontwikkeling voordoet. Niet alleen omdat ze ouder worden, maar ook omdat ze zich als persoon evolueren. Een logisch gevolg is dat hun onderlinge relatie eveneens verandert. Toch kan de roman niet voortdurend boeien, er zijn namelijk genoeg fragmenten die behoorlijk langdradig zijn. Mooi daarentegen zijn veel vergelijkingen en uitdrukkingen, waaronder het beeldende ‘de avondlucht bloosde’. Dergelijke poëtisch getinte zinnen zijn evenwel niet voldoende om overdonderd te raken van En ik herinner me Titus Broederland. Daarvoor is de roman per slot van rekening niet pakkend genoeg.
Waardering: 3/5
Boekinformatie
Auteur: Auke Hulst
Titel: En ik herinner me Titus Broederland
ISBN: 9789026333484
Pagina’s: 272
Eerste uitgave: 2016
