Beschrijving
Pieter Steinz geeft in Waanzin in de wereldliteratuur een rondleiding door het “dolhuis van de wereldliteratuur”. Aan de hand van onder meer de verhalen van Edgar Allan Poe, de romans van Boudewijn Büch en Willem Frederik Hermans, de toneelstukken van Shakespeare en de levens van Virginia Woolf en Syvia Plath schrijft hij over gradaties van gekte, de grens tussen gek en normaal en de aantrekkingskracht van psychiatrische gevallen voor fictieschrijvers.

Recensie
Pieter Steinz leidt de lezer in het dolhuis van de literaire fictie rond. Tijdens deze rondleiding komen namen van schrijvers voorbij waarvan gezegd werd, en nog wel wordt, dat er bij hen ‘een steekje los’ was. Steinz staaft dit met voorbeelden en licht daarbij fragmenten uit een aantal boeken van de desbetreffende schrijvers uit. Het boekje sluit na de rondleiding af met een overzicht met onder andere personages die psychische problemen hadden.

Waanzin in de wereldliteratuur is het essay dat tijdens de boekenweek 2015 is uitgegeven. Het is een niet al te dik boekje dat je in een mum van tijd uit kunt lezen. In feite valt er, vooral omdat het erg dun is, niet zo heel erg veel over te vertellen.

Het komt er eigenlijk op neer dat het boekje een opsomming van feiten is. Over schrijvers die psychische problemen hadden, over personages die met hetzelfde te kampen hadden en over psychiaters die er niet altijd even ethisch te werk gingen.

De opzet die Pieter Steinz voor het boekje heeft bedacht is aardig gekozen. Geïnspireerd door het Haarlemse museum Het Dolhuys geeft Steinz een rondleiding langs ‘waanzinnige’ schrijvers en personages. Dit doet hij op een leesbare wijze zodat het lezen van het boekje niet veel moeite kost.

Of het essay voor iedereen is, is de vraag. Want niet iedereen heeft een voorkeur voor de veel in het boekje aangehaalde en wat klassiekere literatuur. Het lijkt vooral interessant voor hen die deze literatuur gelezen hebben. Toch hoeft dit niemand te weerhouden het te lezen, want ook recentere boeken worden genoemd en het lezen van het boekje kan ook leiden tot het wel gaan lezen van die literatuur.

Waanzin in de wereldliteratuur is een aardig boekje dat wat inzicht geeft over de waanzin, de psychische problemen en de gekte die in veel boeken voorkomen. En in veel gevallen ook bij de schrijvers van die boeken.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Pieter Steinz
Titel: Waanzin in de wereldliteratuur
ISBN: 9789059652767
Pagina’s: 64
Eerste uitgave: 2015

Beschrijving
Computerexpert Mara de Wolff krijgt opdracht het netwerk van mediabedrijf Dutch Broadcasting Group te testen op veiligheidsrisico’s. Het duurt niet lang voordat ze informatie onder ogen krijgt die niet alleen het bedrijf, maar ook haarzelf ernstig in gevaar brengt. Ze raakt ongewild betrokken bij een terroristisch netwerk dat een grote aanslag in Nederland beraamt. De inzet: haar kinderen die door haar ex-man ontvoerd zijn naar Irak.

Recensie
Op 6 juni 2015 is Verbroken van Linda Jansma verschenen. Omdat ik dit boek voor de boekencommunity Dizzie.nl mocht recenseren, had ik al eerder een exemplaar in mijn bezit. De recensie die ik in ruil daarvoor geschreven heb, kan ik niet hier plaatsen. Bij Dizzie.nl is echter wel te lezen wat ik van het boek vond.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Linda Jansma
Titel: Verbroken
ISBN: 9789461091352
Pagina’s: 397
Eerste uitgave: 2015

Beschrijving
Als haar man Rob een nieuwe baan aangeboden krijgt in het zuiden van het land, verhuist Karine samen met hem en hun dochtertje Sofie naar een opgeknapte boerderij vlak bij Venlo. Karine vindt al snel werk als docente Engels, en omdat kinderopvang moeilijk te regelen is, neemt het stel een nanny in huis. Aanvankelijk zijn ze heel gelukkig met Heleen, een verpleegkundige die het goed kan vinden met Sofie. Maar het werken in de voor haar vreemde omgeving valt Karine zwaar, ze spreekt het plaatselijk dialect niet en het botert niet tussen haar en haar collega’s. Dan wordt Sofie ziek, en langzamerhand krijgt Karine het vermoeden dat er iets ernstig mis is. Waarom krijgt Sofie het ene na het andere ongeluk, terwijl er voorheen niets aan de hand was? En wie is dat jongetje dat ze telkens in de spiegel ziet?

Recensie
Karine Merkx, haar man Rob en hun dochtertje Sofie wonen sinds kort in het Limburgse Venlo. Rob heeft een drukke baan als accountmanager en Karine heeft snel werk gevonden als docente op een scholengemeenschap voor vmbo en havo. Omdat Sofie nog niet op een kinderdagverblijf terecht kan, plaatsen ze een advertentie voor een nanny. Ze krijgen twee sollicitanten, waarvan ze Heleen Simons aannemen.

Op een dag wordt Sofie plotseling ziek. Ze valt regelmatig om en is daarna compleet van de wereld. Ze wordt daarom een paar keer in het ziekenhuis opgenomen waar, na een aantal onderzoeken, geconstateerd wordt dat ze een vorm van diabetes heeft. Karine vindt dat vreemd, want voorheen was Sofie altijd erg gezond.

Karine heeft zelf ook problemen. Ze wordt op de school waar ze werkt tegengewerkt, heeft een paar moeilijke klassen en krijgt last van waanvoorstellingen. Na een bezoek aan de huisarts krijgt ze het advies zich ziek te melden wegens overspannenheid. Daarnaast vertrouwt ze Heleen steeds minder. Is dit terecht of niet?

Vergeten grond is de tweede thriller van Anne Nicolai. Het boek heeft een bijzonder prettige schrijfstijl en leest daardoor erg vlot en gemakkelijk. Vanaf het begin van het verhaal merk je al dat er een bepaalde spanning aanwezig is. Deze spanning, die overigens niet zinderend is, maar meer op de achtergrond blijft, blijft in het hele boek aanwezig. Daarnaast zorgen de visioenen die Karine heeft ook voor een bepaalde mate van spanning. Eigenlijk kun je dit beter suspense noemen omdat het meer met het paranormale te maken heeft.

De uitwerking van het personage Karine is vrij uitgebreid. Ze is dan ook niet voor niets het belangrijkste karakter in het boek. De overige personages worden wat minder uitgelicht, hoewel dat van Heleen aan het eind van het verhaal wel wat meer beschreven wordt, waardoor je als lezer iets meer over haar te weten komt.

Hoewel je al snel vermoedens hebt wat en wie de oorzaak van de vreemde voorvallen is, blijft het verhaal boeien en blijft ook de spanning behouden. Nicolai werkt duidelijk naar een bepaald eind toe en het uiteindelijke plot speelt zich in een hoog tempo af waarbij het wel lijkt of dat snel af moest zijn. Toch is dat niet storend, want het zit, net als het hele verhaal, goed in elkaar.

Opvallend is wel dat Heleen een nanny is die zich met van alles en nog wat bemoeit. Zelfs met dingen waar een nanny zich niet mee bezig hoort te houden. Ook komt Rob op sommige momenten nogal autoritair over. Hij vertoont dan wat haantjesgedrag, want er gebeurt dan wat hij wil. Dat is overigens niet iets wat specifiek in dit boek voorkomt. Zoiets zie je vaker in thrillers.

Het enige dat helaas onbelicht blijft is de motivering van de dader. Dat zorgt voor zeker één onbeantwoorde vraag. Ondanks dat is Vergeten grond een bijzonder prettig boek om te lezen en is het een prima psychologische thriller van Nederlandse grond.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Anne Nicolai
Titel: Vergeten grond
ISBN: 9789461091017
Pagina’s: 299
Eerste uitgave: 2015

Beschrijving
Casey Marshall is een succesvolle zakenvrouw. Haar leven loopt op rolletjes, totdat ze op een dag door een auto wordt geschept met zeventig kilometer per uur en vrijwel al haar botten breekt. Wonder boven wonder overleeft Casey het ongeluk, maar als ze wakker wordt in het ziekenhuis kan ze zich niet bewegen en kan ze niets zien. Volgens de artsen ligt Casey in coma; niemand vermoedt dat ze bij bewustzijn is en alles om zich heen kan horen.

De gesprekken van familie en vrienden aan haar bed worden steeds openhartiger en Casey ontdekt dat de politie inmiddels bewijs heeft dat ze met opzet is aangereden. Als op een dag de bestuurder van de auto naast haar bed staat, weet Casey niet of ze droomt of dat haar iets veel ergers staat te wachten dan de levende hel waarin ze zich bevindt…

Recensie
Na een lunch met twee vriendinnen wordt Casey Marshall in een parkeergarage door een auto geschept en raakt daardoor zwaar gewond. Ze heeft het ongeluk overleefd, maar is wel in een coma terechtgekomen. Ondanks dat ze zich niet kan bewegen en ook niets kan zeggen, krijgt ze wel mee wat er om haar heen gebeurt. Ze kan namelijk wel horen.

Dat ze kan horen heeft niemand in de gaten. De gesprekken die haar bezoekers en ook haar man Warren hebben, worden steeds minder oppervlakkig en onthullen geheimen waar Casey niets van wist. Op sommige momenten vraagt ze zich zelfs af of dit allemaal echt is of dat ze het zich inbeeldt. Vooral wanneer haar man haar onthult dat het eigenlijk geen ongeluk was en dat hij nog plannen met haar heeft.

Het moet beangstigend zijn om in coma te liggen, weten dat je niets kan doen, zien en zeggen, maar wel alles wat er om je heen gebeurt meekrijgt. Omdat je wel kan horen. En dat is precies waar het in Roerloos om draait.

In het verhaal gebeurt, uitgezonderd de eerste paar hoofdstukken, eigenlijk niet zo heel erg veel. Logisch, want Casey is immers het belangrijkste personage en zij ligt in coma. Toch kan het boek niet saai of vervelend genoemd worden. Want een zekere spanning is in nagenoeg ieder hoofdstuk wel aanwezig. Deze spanning wordt langzaam opgebouwd waardoor het verhaal boeiend blijft.

Tijdens het lezen krijg je, door verschillende flashbacks, steeds meer te weten over het personage Casey. Van alle personages die in het boek voorkomen, is dit het meest en best uitgewerkte. Misschien dat een aantal andere ook wat uitvoeriger beschreven hadden kunnen worden, maar waarschijnlijk zou dat dan niet van toegevoegde waarde zijn. In ieder geval is het niet hinderlijk dat dat niet gebeurd is.

Het thema kan suggereren dat het verhaal traag voortkabbelt, maar Joy Fielding heeft het zo geschreven dat het erg vlot en prettig leest. Veel verrassende wendingen komen niet in het verhaal voor en ongeveer halverwege het boek weet je wie de auto heeft bestuurd en wat er nog zou moeten gebeuren. Toch heeft dit geen invloed op hoe je het boek beleeft.

Het uiteindelijke plot was redelijk voorspelbaar en de laatste paar hoofdstukken lijken te zijn afgeraffeld. Je krijgt daardoor de indruk dat Fielding niet precies wist hoe ze het verhaal tot een goed eind kon brengen. Jammer, want ondanks dat eind is Roerloos een prima psychologische thriller waarbij je zelf ook het beklemmende gevoel kunt krijgen dat Casey heeft.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Joy Fielding
Titel: Roerloos
ISBN: 9789000307937
Pagina’s: 366
Eerste uitgave: 2009

Beschrijving
Een mysterieuze seriemoordenaar begint in Oslo lukraak zijn dodelijke handtekening te zetten, waardoor politie-inspecteur en jonge vader Halvor Heming danig op de proef wordt gesteld.
Vormt de moordenaar een bedreiging voor zijn gezin? Hemings leven raakt in een dramatische stroomversnelling, wanneer hij, bijgestaan door zijn aantrekkelijke collega Kristine Holm, op het spoor komt van een andere, twintig jaar oude misdaad, waarin een dertienjarig jongetje een cruciale rol speelde. Ineens beseft Heming dat hij geen moment te verliezen heeft…

Recensie
In een kleedhokje van een zwembad in Oslo wordt het dode lichaam van een zevenendertigjarige man gevonden. Aanvankelijk wordt gedacht aan zelfmoord, maar al snel blijkt dat de man vermoord is. Het is nu aan Halvor Heming en zijn team om de moord op te lossen. Dit blijkt geen eenvoudige taak want ze hebben geen enkele aanwijzing.

Niet veel later wordt het lijk van een andere man gevonden. Ook vermoord. Net als bij het eerste lichaam vindt de politie ook nu een vingerafdruk. De eigenaar van deze afdruk is bij de politie bekend dus wordt er jacht op de man gemaakt. Niet veel later wordt ook het levenloze lichaam van deze verdachte gevonden. Het onderzoek kan weer opnieuw beginnen.

Straf, dat het debuut van Birger Baug is, heeft twee verhaallijnen. Het eerste, waarin de moorden gepleegd worden, speelt zich in 2006 af en is het langste van de twee. Het tweede gaat terug naar 1982, waarin de dan 13-jarige Kris de sleutelfiguur is. In dit laatste verhaal wordt Kris gepest door een vijftal klasgenoten, vertelt daar niemand iets over en het wordt ook door niemand gezien. Een dramatische afloop is het gevolg.

Het is al snel duidelijk dat de twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben en wat het motief van de moorden is. Als lezer denk je op een bepaald moment te weten wie daarvoor verantwoordelijk is, maar Baug heeft een verrassing in petto. Daardoor ben en wordt je overduidelijk op het verkeerde been gezet. Goed gedaan dus.

Birger Baug hanteert in het boek een prettige schrijfstijl met korte, goedlopende zinnen. Er zit genoeg vaart in het verhaal om de aandacht van de lezer vast te houden. Ook de uitwerking van de personages is voldoende. Waarbij de meeste nadruk wordt gelegd op Heming. Maar ja, hij is niet voor niets de belangrijkste van die personages.

Er is overigens wel degelijk een kanttekening bij het verhaal te plaatsen. Want het is grotendeels wat te veel oude wijn in nieuwe zakken. Het lijkt er namelijk op dat Baug zich heeft laten inspireren door andere thrillers. Want veel situaties lijken op die in andere boeken. Dat gaat helaas te koste van het thema en de originaliteit.

Hoewel Straf een thriller is, gaat het boek wat verder dan dat alleen. Baug beschrijft namelijk heel duidelijk en helder wat de gevolgen van pesten kunnen zijn. Helaas komt dat nog steeds te vaak voor en horen of lezen we hierover in de nieuwsberichten. Misschien dat daarom alleen al het boek het lezen waard is.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Birger Baug
Titel: Straf
ISBN: 9789022995754
Pagina’s: 224
Eerste uitgave: 2010

Beschrijving
De jonge weduwe Kate probeert haar zoontje Jack op te voeden in hun huis in Oxford. Maar sinds haar man omkwam bij een beroving is Kate obsessief bezig met de kans dat hun nog meer ongelukken zullen overkomen. Haar dagelijkse routine bestaat uit het afwegen van cijfers over inbraken, ongelukken en sterfgevallen. En dan is ze er ook nog van overtuigd dat er iemand in haar huis komt als zij er niet is, iemand die spullen op andere plekken neerlegt en dingen uit de koelkast eet.

Dan ontmoet ze Jago Martin, een professor die gastcolleges over kansberekening geeft aan de universiteit van Oxford. Hij denkt dat hij haar kan verlossen van haar obsessie. Maar is Kate wel paranoïde, of is er echt iets aan de hand..?

Recensie
Nadat haar man Hugo bij een beroving om het leven is gebracht, is Kate Parker samen met haar zoon Jack naar Oxford verhuisd. Om daar opnieuw te beginnen. Dat lukt haar echter te dele. Want sinds de moord op haar man is Kate doodsbang en is ze alleen maar op gefocust welk onheil er statistisch allemaal met haar en Jack kan gebeuren.

Op een dag ontmoet ze Jago Martin, een professor aan de universiteit van Edinburgh. Hij is in Oxford om aan de plaatselijke universiteit gastcolleges over kansberekeningen te geven. Jago zegt dat hij Kate van haar obsessie af kan helpen. Kate gaat hierop in, doet daardoor dingen die waarvan ze vooraf gezegd zou hebben dat ze het niet durft te doen. Haar obsessieve gedrag verdwijnt langzaam maar zeker. Toch kan ze de gedachte niet van zich afzetten dat ze zich niet alles ingebeeld heeft.

In de eerste hoofdstukken van Een goede moeder is er, ondanks dat er in feite nog niet veel gebeurt, meteen al een bepaalde spanning voelbaar. Daardoor verwacht je dat die spanning tijdens het lezen steeds meer opgevoerd wordt. Niets is echter minder waar. Want de spanning vermindert zienderogen en wordt het min of meer een ‘gewoon’ verhaal.

Helemaal gewoon is en wordt dat verhaal natuurlijk niet. Want daarvoor doen zich toch wat vreemde en onverklaarbare voorvallen voor. Vooral veroorzaakt door buurman Magnus. Zijn rol in het verhaal is aanvankelijk onduidelijk, maar aan het eind van het boek blijkt dat hij niet voor niets aanwezig is.

Behalve dat van Magnus, zijn de personages prima uitgewerkt. De meest verrassende is Jago. Je denkt te weten hoe hij in elkaar steekt, maar in de laatste hoofdstukken laat hij, hoewel je al eerder een vermoeden kunt krijgen dat er wat bijzonders met hem is, zijn ware aard zien.

Die laatste hoofdstukken, dus het plot, zijn het meest verrassende van het boek. Dan wordt duidelijk wat er in het leven van Kate is gebeurd en wat de oorzaak van haar panische angsten is. Ook komt dan de spanning uit het begin van het boek weer terug. En dan zelfs nog iets versterkt.

Hoewel Een goede moeder niet superspannend en op bepaalde momenten enigszins voorspelbaar is, is het wel degelijk een prettig boek om te lezen. De schrijfstijl is goed, het heeft een verrassend plot en een aangenaam tempo. Maar een topper is het niet.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Louise Millar
Titel: Een goede moeder
ISBN: 9789032512668
Pagina’s: 397
Eerste uitgave: 2013

Beschrijving
Aan het eind van een lange dag in het drukke verkeer moet fietskoerier Jace Demon nog één zending afleveren. Maar als hij met het pakje op weg is naar een van de beruchtste strafpleiters van Los Angeles, wordt hij bijna door een auto overreden en door nauwe steegjes achtervolgd en beschoten. Wie wil zó graag een pakje in bezit krijgen dat hij bereid is er een moord voor te plegen?

Jace keert terug naar het kantoor van Lenny Lowell, maar treft daar de politie aan; de advocaat blijkt op barbaarse wijze om het leven gebracht. Al snel wordt Jace als hoofdverdachte beschouwd. De sleutel om zichzelf en zijn tien jaar oude broertje te redden is de envelop die hij nog steeds in zijn bezit heeft.

Recensie
Jace Demon is bijna klaar met zijn werkdag als fietskoerier als hij gevraagd wordt om toch nog één zending af te leveren. Met enige tegenzin accepteert hij dit omdat hij de inkomsten wel goed kan gebruiken. Nadat hij de envelop bij Lenny Lowell, een dubieuze advocaat, heeft opgehaald wordt hij bij het opgegeven afleveradres bijna overreden, vervolgens achtervolgd en er wordt op hem geschoten.

Als Jace teruggaat naar Lenny ziet hij dat de straat vol staat met politiewagens. Het blijkt dat de advocaat is vermoord. Jace lijkt de hoofdverdachte te zijn. Vooral omdat hij bij het ophalen van de envelop het moordwapen heeft aangeraakt. Bij Jace slaat de angst toe. Omdat hij nu gezocht wordt door zowel de politie als de moordenaar slaat hij, om zichzelf en zijn jongere broertje Tyler te redden, op de vlucht.

In de eerste hoofdstukken van Nacht en ontij maken we vooral kennis met Jace. Zijn karakter en wat hem gevormd heeft tot hoe hij nu is, wordt redelijk uitgebreid beschreven. Hoewel Jace negentien jaar oud is, krijgt je aanvankelijk de indruk dat hij jonger is. Waarschijnlijk een bewuste keuze van Tami Hoag omdat andere personages hem ook zo zien.

Het verhaal zit niet al te ingewikkeld in elkaar en daardoor leest het vrij gemakkelijk. Dat komt natuurlijk ook door de redelijk eenvoudige schrijfstijl die Hoag in dit boek hanteert.

De diverse verhaallijnen die gebruikt worden, zijn niet verwarrend en voegen, op een enkele uitzondering na, wel wat toe aan het verhaal. Want ze zijn allemaal onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Tami Hoag doet voorkomen dat dit een buitengewoon spannend boek is, want ze heeft haar fans de boodschap gegeven om het licht niet uit te doen en door te blijven lezen. Als je durft. Waar die boodschap op gebaseerd is, is niet geheel duidelijk. Want spannend is en wordt het boek nergens.

Verrassend wordt het boek zo goed als niet. Daarvoor is deze politiethriller te clichématig. Denk hierbij onder andere aan de eeuwig voorkomende concurrentiestrijd tussen twee politieonderdelen. Of de waarschijnlijk grappig bedoelde conversaties waarbij over en weer zogenaamd beledigende opmerkingen worden geplaatst. Pas aan het eind van het boek komt de eerste en enige verrassing voor. Want het plot is niet zoals je zou verwachten.

Nacht en ontij is niet de spectaculaire thriller die je van Tami Hoag zou kunnen verwachten. Het op zich niet onaardige verhaal lijkt niet helemaal uit de verf te komen. Het blijft allemaal wat oppervlakkig waardoor het boek niet boven de middelmaat uitstijgt. Jammer, want Tami Hoag kan beter.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Tami Hoag
Titel: Nacht en ontij
ISBN: 97890085640660
Pagina’s: 414
Eerste uitgave: 2005

Beschrijving
Een nieuwe terroristische aanslag heeft de Verenigde Staten op hun grondvesten doen schudden. De bevolking is massaal de steden ontvlucht en door tekorten aan voedsel, brandstof en medicijnen is het land uiteengevallen. Zwaarbewapende milities hebben het heft in handen genomen en de regering staat machteloos.

Samuel Simpson, een jonge Canadese journalist, staat voor een onmogelijke taak. Samen met de Nederlandse arts Miriam van der Pol en vijf anderen moet hij bewijs zien te vinden voor de massamoord waaraan een groep gearresteerde militieleiders zich schuldig zou hebben gemaakt. Als het VN-team dit bewijs niet binnen een week kan leveren, moeten de oorlogsmisdadigers worden vrijgelaten. Wanneer Samuel erachter komt dat er een verrader in hun midden is, lopen de spanningen op. Iemand probeert niet alleen het bewijs waarnaar ze op zoek zijn te verdoezelen, maar is tevens van plan de overige teamleden te vermoorden.

Recensie
Een groot aantal staten van de Verenigde Staten heeft te kampen gekregen met terroristische aanslagen. Daarbij zijn veel slachtoffers gevallen. Bewoners vluchten uit de steden en er is een groot tekort aan bestaansmiddelen. Diverse gewapende milities hebben de macht min of meer overgenomen en de regering doet niets want het zit in het veilige Camp David.

Samuel Simpson werkt sinds kort bij de VN en heeft, samen met een aantal andere VN’ers, de opdracht gekregen om bewijs te vinden voor een door de milities gepleegde massamoord. Dit bewijs moet echter wel binnen een week gevonden worden. Als dat niet lukt worden de al gearresteerde oorlogsmisdadigers vrijgelaten. Er zijn echter ook geruchten dat er binnen de VN gesaboteerd wordt. Dat zorgt voor spanningen en maakt de taak er niet eenvoudiger op.

“Ze hebben weer toegeslagen, nog voordat het gedenkteken voor 9/11 en de Liberty Tower klaar zijn… De klootzakken. Ze zijn toch weer teruggekomen. Ze zijn toch weer terug.”

De laatste dagen van Amerika begint in het veld waar het VN-team bivakkeert. Geen aanloop of wat dan ook. Daardoor wordt je als lezer ook al meteen in het verhaal gezogen. De spanning die binnen dat team aanwezig is, is ook al vanaf de eerste bladzijden merkbaar. Je vraagt je daardoor wel af hoe ze op een goede manier kunnen samenwerken.

Het boek zelf heeft overigens ook genoeg spannende momenten waardoor het de lezer in de greep weet te houden. Aanvankelijk leek het dat het lezen van het boek enigszins moeizaam zou worden, maar dat was al snel niet meer aan de orde. Het boek is in een erg prettige en leesbare stijl geschreven en op het begin na leest het bijzonder vlot. Dat is zeker een gevolg van de beeldende manier van schrijven die Dubois heeft gehanteerd.

Het verhaal is van het begin af aan goed opgebouwd, in chronologische volgorde geschreven en het is te merken dat Dubois naar het uiteindelijke plot toewerkt. Nergens wordt langdurig teruggegaan in de geschiedenis. Op de enkele momenten na dat dit wel gebeurd is, heeft dat alleen maar een toegevoegde waarde voor het verhaal.

In het boek schets Brendan Dubois hoe mensen kunnen reageren, en wat ze al dan niet kunnen doen, wanneer ze in een oorlogssituatie terechtkomen. Hoewel dit verhaal zich in Amerika afspeelt, heeft Dubois zich duidelijk laten inspireren door soortgelijke omstandigheden in Afrika, het Midden Oosten en het Balkangebied.

Omdat die omstandigheden zo goed tot de verbeelding van de lezer spreken (denk daarbij alleen al aan de beelden die op televisie te zien waren en zijn), kan die zich zeker in het verhaal inleven. En dan hoef je die ellende niet eens zelf meegemaakt te hebben. Dit alles maakt De laatste dagen van Amerika een bijzonder goede en realistische thriller.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Brendan Dubois
Titel: De laatste dagen van Amerika
ISBN: 9789022991855
Pagina’s: 290
Eerste uitgave: 2009

Beschrijving
New York lijkt geteisterd te worden door een seriemoordenaar. Het enige wat de ‘doemsdag’-slachtoffers linkt, is een witte briefkaart met daarop een doodskist, hun naam en de dag waarop ze zullen sterven. Will Piper, profiler bij de FBI, wordt samen met de jonge ambitieuze Nancy op de vreemde zaak gezet. Op geen enkele manier kan er een verband tussen de moorden gelegd worden, totdat een kleine aanwijzing naar het zeer geheime Area51 in de woestijn van Nevada leidt. Daar hoort Will een verhaal dat zijn anders zo nuchtere en licht sceptische kijk op de wereld volledig op zijn kop zet. Eind jaren veertig maakten de Britse president Churchill en de Amerikaanse president Truman een afspraak over een bijzondere ontdekking. Al sinds de middeleeuwen blijkt er een bibliotheek te bestaan waar het grootste geheim van de mensheid bewaard wordt. Als dat uitkomt, zal de paniek op de wereld niet te overzien zijn.

Recensie
Verschillende inwoners van New York ontvangen op een dag een aan hen gerichte witte briefkaart waarop de afbeelding van een doodskist en een datum staat. Als blijkt dat de ontvangers van deze briefkaart op de genoemde datum sterven, wordt al snel geconcludeerd dat er een seriemoordenaar actief is.

FBI-profiler Will Piper wordt, samen met de nog jonge maar ambitieuze agente Nancy Lipinski, op deze zaak gezet. Will is hier niet zo blij mee want het duurt niet lang meer voordat hij met pensioen kan gaan. Toch bijt hij zich in de zaak vast en gaat op jacht naar de seriemoordenaar. Aanvankelijk tast hij in het duister, maar een plotselinge ingeving geeft hem weer hoop. En leidt hem zelfs naar een spoor in Las Vegas.

Het grootste deel van het verhaal in Boek der doden speelt zich in het heden af. Er wordt echter regelmatig teruggesprongen naar het verleden. Aanvankelijk nog naar 1947, maar later ook naar het jaar 777. Waarom dit door Cooper gedaan wordt, is niet direct duidelijk. Naarmate het verhaal vordert, blijkt echter dat die sprongen terug in de tijd niet voor niets zijn gedaan en krijg je steeds helderder voor ogen wat de invloed daarvan is.

Het belangrijkste jaar voor het verloop van het verhaal is toch wel het jaar 777. Wanneer een jongen wordt geboren die op dringend verzoek van zijn vader in het klooster wordt opgenomen. Die jongen blijkt over bijzondere gaven te beschikken zodat de monniken een belangrijke ontdekking doen. En deze ontdekking vervolgens in een bibliotheek vast laten leggen.

In 1947 vindt een groep archeologen deze bibliotheek tijdens opgraafwerkzaamheden. De vondst wordt gemeld waarna de presidenten Churchill en Truman besluiten om deze niet wereldkundig te maken. Want ze willen hoe dan ook voorkomen dat de wereld in rep en roer raakt.

Het boek is in een prettige stijl geschreven en leest daardoor erg vlot. Het bevat een gezonde dosis spanning en zeker ook verrassende elementen. De eerste, en eigenlijk ook de meest belangrijke, net over de helft van het verhaal. Dat die verrassing dan al om de hoek komt kijken is niet zo heel erg. Ondanks de kennis die de lezer dan heeft, blijft het boek boeien en laat het genoeg vragen over om de aandacht tot het eind vast te blijven houden.

De karakters van Will Piper en Nancy Lipinski zijn wat oppervlakkig beschreven. Tijdens het verhaal leer je deze personages wel enigszins kennen, maar echt uitgediept worden ze niet. Dat had wellicht wat anders gekund. Dit moet echter niemand weerhouden om het boek te gaan lezen. Want Boek der doden (de oorspronkelijke titel is Library of the dead en dat had beter letterlijk vertaald kunnen worden) is een erg goede en originele thriller.

Na het lezen van dit boek begrijp je beter wat de Palestijnen hebben moeten doormaken en waarom ze tot geweld, wat absoluut niet goed te praten is, zijn overgegaan. Want Israël, een land dat vaak beschermd wordt, kan zijn handen bepaald niet in onschuld wassen.

Waardering: 4/5

Boekinformatie
Auteur: Glenn Cooper
Titel: Boek der doden
ISBN: 9789022996096
Pagina’s: 334
Eerste uitgave: 2010 

Beschrijving
De Amandelboom is het bijzonder ontroerende verhaal van een onverwoestbare jongen die ondanks geweld, verlies en verdriet altijd hoop houdt en een liefhebbende en krachtige man wordt.

De elfjarige Ichmad Hamid woont in de bezette Palestijnse gebieden. Als zijn vredelievende en inspirerende vader door zijn toedoen gevangen wordt genomen, wordt hij overladen door schuldgevoelens. Maar hij kan niets zeggen om zijn vader vrij te pleiten. Zijn familie is nu op Ichmad aangewezen om te overleven. De moedige en slimme Ichmad wordt zo al jong volwassen, maar hij moet ook een manier vinden om met zijn pijn en woede om te gaan.

Recensie
Ichmad Hamid woont met zijn familie in het door Israël bezette Palestijns gebied. Op een dag wordt zijn vader gevangen genomen. Ichmad krijgt daardoor een groot schuldgevoel omdat hij de eigenlijke aanleiding van deze gevangenneming is. Toch is hij machteloos want hij moet zich stilhouden.

Nu zijn vader niet meer voor het gezin kan zorgen, voelt Ichmad zich verplicht om deze taak over te nemen. Zijn familie leeft sinds de gevangenschap van zijn vader in armoede dus gaat Ichmad aan het werk om geld te verdienen. Omdat Ichmad een talent voor wis- en natuurkunde heeft, krijgt hij in de avonduren privé-les van leraar Mohammad. Het is een zwaar en moeilijk leven waarbij Ichmad ook nog moet leren omgaan met zijn gevoelens.

“Goede dingen maken kiezen moeilijk. Bij slechte dingen heb je geen keuze.” 

De amandelboom begint meteen al met een aangrijpende gebeurtenis. Amal, het jongere zusje van Ichmad, sterft voor de ogen van Ichmad. Omdat ze op een landmijn stapt. De familie Hamid krijgt daarna met nog meer tegenslag te maken. Allemaal het gevolg van de strijd die Israël tegen de Palestijnen voert.

Vanaf dat allereerste moment, die allereerste bladzijden, blijft het boek je in de greep houden. Want van begin tot eind is het boeiend. Iedere levensfase van Ichmad, het verhaal maakt diverse sprongen, wordt dusdanig beschreven dat het nergens vervelend of saai wordt.

Leven in een oorlogsgebied is natuurlijk niet ideaal. Cohen Corasanti beschrijft die omstandigheden waarin geleefd moet worden erg duidelijk. Vooral de menselijke en dus emotionele kant ervan. Dat mensen hoop blijven houden en hun hoofd niet laten hangen.

Het boek, dat de eerste roman van Michelle Cohen Corasanti is, leest als een trein. Ondanks het ontroerende verhaal en het niet meest prettige onderwerp. Maar dat kan ook wel de reden zijn dat het juist erg vlot leest. Omdat je helemaal opgaat in het verhaal.

De amandelboom is een indrukwekkend boek dat het conflict tussen Israël en Palestina op een indringende manier beschrijft. Het verhaal dat in dit boek verteld wordt, is zeker niet op zichzelf staand. Want Ichmad en zijn familie staan symbool voor het leed dat er door dit conflict veroorzaakt is en nog steeds veroorzaakt wordt.

Na het lezen van dit boek begrijp je beter wat de Palestijnen hebben moeten doormaken en waarom ze tot geweld, wat absoluut niet goed te praten is, zijn overgegaan. Want Israël, een land dat vaak beschermd wordt, kan zijn handen bepaald niet in onschuld wassen.

Waardering: 5/5

Boekinformatie
Auteur: Michelle Cohen Corasanti
Titel: De amandelboom
ISBN: 9789401603935
Pagina’s: 344
Eerste uitgave: 2013