Beschrijving
’Ik had misschien een gewone vrouw kunnen worden, maar zo is het niet gelopen. Op mijn veertiende vermoordde ik voor het eerst een man. Sindsdien kon ik er niet meer mee ophouden.’
Judith, Liesbeth en Carol Marner worden door hun grootmoeder opgevoed, omdat hun moeder niet in staat is voor hen te zorgen. Liesbeth wordt vroedvrouw, Judith fotografe en Carol een gedesillusioneerde alcoholiste. Maar wie van hen drieën maakt er een gewoonte van mannen te vermoorden?
Recensie
De drie zussen Judith, Lisbet en Carol Marner worden door hun grootmoeder Berit opgevoed. Hun moeder Lilly was daartoe niet in staat en verdween op een gegeven moment. Als ze ouder zijn, wordt Lisbet verloskundige, Judith fotografe en Carol probleemgeval. Maar een van de drie is ook moordenares.
Holger Eliassen is een gepensioneerde politieman die sinds jaar en dag al jacht maakt op de moordenaar van een aantal mannen. Hij is vastberaden deze moordenaar te vinden en maakt dat min of meer zijn levenswerk van. Verdenkingen heeft hij. Hij denkt zelfs te weten wie het is, maar er is echter een probleem: hij heeft geen concrete bewijzen. En dat frustreert hem.
Roodkapje begint nogal wazig. Het is niet echt duidelijk of het boek een thriller of roman is. Naarmate het verhaal vordert verandert dat enigszins en krijgt het boek wat meer het gehalte van een thriller. Het onduidelijke van het begin is er debet aan dat het boek aanvankelijk niet zo heel erg interessant en boeiend is. Pas vanaf bladzijde 110, wanneer het nachtboek begint, is het wazige ten einde en begint het verhaal wat meer structuur te krijgen. Dan valt het ook beter te begrijpen.
Halverwege het boek is duidelijk wie verantwoordelijk is voor de moorden en naar wie Holger Eliassen zo fanatiek jacht maakt. Dat de dader dan al bekend is, is geen nadeel voor het verloop van het verhaal. Vanaf dat moment ontstaat er ook een soort kat-en-muisspel tussen de moordenaar en de oud-politieman. Aan het eind van het boek blijkt wie de winnaar wordt.
Roodkapje is geen spannend boek, daarvoor verloopt het allemaal net even te traag en is het op sommige momenten zelfs te langdradig. Toch wordt het verhaal tegen het eind van het boek wel sneller en ontstaat er zelfs een licht spanningsveld, maar in feite is dat te laat. Qua schrijfstijl is het boek wel goed geschreven en ook zijn de karakters goed uitgediept. Het boek, dat een stand-alone is, behoort zeker niet tot de beste van Unni Lindell. Dat is jammer, want dat ze kan schrijven is een feit.
Waardering: 3/5
Boekinformatie
Auteur: Unni Lindell
Titel: Roodkapje
ISBN: 978906722524
Pagina’s: 331
Eerste uitgave: 2005
De beschrijving spreekt mij aan maar door de recensie twijfel ik toch weer…
LikeLike