Carpe Diem – Luc Deflo


Beschrijving
Een welgesteld gezin wordt in het afgelegen landgoed Carpe Diem op beestachtige wijze vermoord. De moorden komen pas dagen later aan het licht en ondertussen zijn de meeste sporen uitgewist. Rechercheur Dirk Deleu heeft meer vragen dan antwoorden. Welke razernij dreef de dader tot deze gruwelijke slachtpartij? En waarom hield hij de tweejarige Jonas drie dagen langer in leven dan de rest van het gezin? Al snel komen afpersing, jaloezie en duistere familiegeheimen naar boven. Deleu staat voor de meest raadselachtige en complexe zaak in zijn met bloed, zweet en moorden doordrenkte carrière.

Recensie
De auteurscarrière van Luc Deflo (1958) begon met het schrijven van korte verhalen die hij in eigen beheer uitgaf. Later sloot hij een contract af met een uitgever, waarbij hij in 1999 debuteerde met de thriller Naakte zielen, het eerste deel van een langlopende serie met Dirk Deleu en Jos Bosmans. Dit debuut werd al meteen genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. In 2008 won hij deze prijs alsnog met Pitbull. In 2018 overleed hij aan de gevolgen van een slopende ziekte. Na zijn overlijden zijn postuum nog vier thrillers uitgegeven, waarvan Carpe Diem, dat in 2020 verscheen, de laatste was.

Op een winterse dag in februari worden op het achteraf gelegen landgoed Carpe Diem de zwaar toegetakelde lichamen van een bemiddeld gezin gevonden. Omdat de moorden een week eerder hebben plaatsgevonden, ontbreken de meeste sporen die naar een dader kunnen wijzen. Rechercheur Dirk Deleu onderzoekt de zaak, heeft weinig tot geen houvast en de vragen waar hij geen antwoord op heeft, lijken zich op te stapelen. Door middel van ondervragingen krijgt hij wel een steeds beter beeld van de vermoorde familie en komt hij er ook achter dat ze een aantal geheimen te verbergen hadden.

In het eerste hoofdstuk maakt de lezer kennis met de familie Degreef, de bewoners van landgoed Carpe Diem, en in het volgende wordt hij deelgenoot gemaakt van de vondst van de lichamen. Wat daarbij opvalt, is de beeldende, welhaast filmische manier van schrijven, maar ook de korte en krachtige zinnen waar de auteur aan het begin van het verhaal gebruik van maakt. Het resultaat daarvan is dat je je in André Degreef, de pater familias vanuit wiens perspectief dat eerste hoofdstuk wordt verteld, kunt verplaatsen en precies doormaakt en ziet wat hij doormaakt en ziet. In het volgende hoofdstuk krijgt de lezer een gedetailleerde beschrijving voorgeschoteld van de zwaar verminkte lichamen. Niet iets voor iemand met een wat zwakkere maag.

Deze sterke en veelbelovende start, waarin de spanning gedurende die eerste bladzijden zelfs al langzaam toeneemt, krijgt echter geen vergelijkbaar vervolg. Dan wordt het namelijk vooral een verhaal waarin de nadruk ligt op het politieonderzoek. Met name om de vraag wie er voor de moorden verantwoordelijk is en misschien nog wel interessanter, waarom ze gepleegd zijn. Om daar achter te komen, gaan zowel Deleu als zijn partner en wederhelft Nadia Mendonck hun eigen weg. Beiden doen dat zonder enige vorm van overleg, wat voor het verhaal natuurlijk wel aardig is, maar tart met alle vastgestelde politierichtlijnen. Carpe Diem heeft nog wel enkele andere onvolkomenheden, want wat te denken van omstanders die op een plaats delict (in dit geval in de woning van de familie Degreef) aan tafel zitten en een borrel drinken terwijl de technische recherche zijn werk nog niet heeft kunnen doen.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van vooral Deleu en Mendonck, maar zo nu en dan zijn er ook hoofdstukken vanuit het oogpunt van de dader. Hoewel dit niet direct voor een enorme dosis spanning zorgt, wordt er wel mee bereikt dat er bij de lezer een geringe mate van nieuwsgierigheid ontstaat. Dat doen de paar cliffhangers eveneens. Daarnaast doen zich ook een paar plotwendingen voor. Het verhaal wordt daardoor niet zozeer spannend, maar geven heel geleidelijk wel meer inzicht in het motief van de moorden. Omdat Carpe Diem het eenentwintigste deel van de Deleu-serie is, heeft de auteur ervoor gekozen de terugkerende personages niet uitvoerig uit te werken. Ze blijven daarom in dit boek vrij oppervlakkig. Geen beletsel om het los van de andere te lezen, maar wie wat meer achtergrondinformatie wil hebben, zal er beter aan doen de reeks op volgorde te lezen.

Alles bij elkaar genomen, is Carpe Diem een aardige politiethriller met een sterk begin, een degelijk plot en een niet al te opzienbarende en verrassende ontknoping.

Waardering: 3/5

Boekinformatie
Auteur: Luc Deflo
Titel: Carpe Diem

ISBN: 9789463830393
Pagina’s: 288

Eerste uitgave: 2020

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.